Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΙΤΑΛΙΑ …


Θα θέλατε να μην πληρώνετε δημοτικά τέλη για το κόστος συλλογής των απορριμάτων σας;
 
Θα θέλατε, μήπως, το κόστος των γευμάτων των παιδιών σας στο ολοήμερο σχολείο να μη σας επιβαρύνει πλέον, ή ίσως-ίσως να σας επιβαρύνει ελάχιστα;

Θα θέλατε, ίσως, παιδικές χαρές … της ανθρωπιάς σε όλα τα χωριά του Δήμου Μακρακώμης, χωρίς να είστε αναγκασμένοι να φιλάτε τις «κατουρημένες ποδιές» των εκάστοτε αιρετών για να το πετύχετε;

Ή, τέλος, θα θέλατε να ζείτε σε μία περιοχή όπου οι επισκέψεις σας και τα μπάνια σας στα κοντινά ιαματικά λουτρά θα ήταν δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν;

Εάν έχετε τέτοιες «πολυτελείς» επιθυμίες, κακώς είστε ακόμη δημότης του νέου καλλικράτειου Δήμου Μακρακώμης! Γιατί, στην Ιταλία, όπου μάλλον πρέπει να μετακομίσετε το συντομότερο, υπάρχει μία πόλη όπου όλα αυτά είναι πραγματικότητα! Και αυτό χάρη στον άνεμο…
   

Το Τόκκο ντα Καζαουρία με φόντο τα χιονισμένα Αμπρούζια όρη.

Η πόλη ονομάζεται Tocco da Casauria (Τόκκο ντα Καζαουρία) και αποτελεί παράδειγμα του τι είναι δυνατόν να πετύχει κάποια Δημοτική Αρχή όταν θέλει πραγματικά να αξιοποιήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και δεν αρκείται σε παχιά λόγια κατά την προεκλογική περίοδο ή δοθείσης ευκαιρίας…

Το Τόκκο ντε Καζαουρία βρίσκεται στην επαρχία της Πεσκάρα, στην ορεινή περιοχή των Αμπρουζίων Ορέων (Abruzzo) της κεντρικής Ιταλίας, ανατολικά/βορειο-ανατολικά της Ρώμης. Κτισμένο σε έναν λόφο, είναι ένα μέρος όπου μικρά παραδοσιακά καφενεία αλληλοσυμπλέκονται με οικογενειακές επιχειρήσεις εμπορίας ελαιολάδου σε στενά λιθόστρωτα δρομάκια…   
Το μεσαιωνικό κάστρο του Τόκκο ντα Καζαουρία και η εκκλησία του Αγίου Ευσταθίου
με φόντο τα Αμπρούζια όρη.

Καθώς περιδιαβαίνετε ανάμεσα σε σπιτάκια ροζ, κίτρινου και πράσινου χρώματος, τρία σημαντικά αξιοθέατα σίγουρα θα τραβήξουν την προσοχή σας: Τα άγρια βουνά, τα σκεπασμένα από τα πρώτα χιόνια του χειμώνα, το μεσαιωνικό κάστρο της πόλης που οικοδομήθηκε αρχικά από τον Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β’ της Σουαβίας στις αρχές του 13ου αιώνα, και … τέσσερις ανεμογεννήτριες. Μάλιστα, ανεμογεννήτριες, οι οποίες περιστρέφονται αμέριμνα, με ασυγχρόνιστη υπνωτική κανονικότητα!  

Η ενέργεια που παράγουν αυτές οι 4 ανεμογεννήτριες δεν είναι, όπως πιθανόν θα πίστευε κανείς, μια εναλλακτική πηγή ενέργειας ανάμεσα σε άλλες που τροφοδοτούν το Τόκκο ντε Καζαουρία, αλλά είναι η … μοναδική πηγή ενέργειας της πόλης!

Οι 4 ανεμμογεννήτριες του Τόκκο ντα Καζαουρία δίπλα ... στα σπίτια της πόλης!
Ο άνεμος τροφοδοτεί με ενέργεια ολόκληρη αυτή την πόλη των … 2.793 κατοίκων (αν ο πληθυσμός αυτός σας εγείρει «περίεργους» συνειρμούς, αυτό είναι πραγματικά εντελώς τυχαίο, και έξω από τις προθέσεις μας…). Μάλιστα, η λειτουργία των ανεμογεννητριών είναι τόσο αποδοτική, ώστε παράγουν 30% περισσότερη ενέργεια από όση χρειάζεται η πόλη.

Κατά συνέπεια, η πλεονάζουσα ενέργεια, πωλείται σε πολύ καλή τιμή και διοχετεύεται στο ηλεκτρικό δίκτυο της Ιταλίας. Αυτό αποφέρει ένα ετήσιο κέρδος στην πόλη, που φθάνει τα 170.000 Ευρώ!

Αυτά τα χρήματα διοχετεύονται και πάλι στην πόλη, σε τοπικές υπηρεσίες, επιτρέποντας την χρηματοδότηση του οδοκαθαρισμού, της αποκομιδής των απορριμάτων, της παροχής δωρεάν γευμάτων στα ολοήμερα σχολεία, της χορτοκοπής και του ηλεκτροφωτισμού με τις συναφείς επεκτάσεις του (Αλήθεια, υπάρχει κάποιος να μας απαντήσει στο ερώτημα: Πόσο κοστίζουν στις πόλεις της Σπερχειάδας ή της Μακρακώμης, όλες αυτές οι υπηρεσίες, μέσα σε ένα χρόνο; …).

Το Τόκκο ντε Καζαουρία είναι ευνοημένο από την άποψη της θέσης του. Βρίσκεται σε ένα είδος ανεμοδιαύλου, που εκμεταλλεύεται τον άνεμο που φυσά από τα βουνά το πρωινό και την αύρα από την θάλασσα (που βρίσκεται σε απόσταση 30 χλμ.) το απόγευμα. Έτσι, οι ανεμογεννήτριες λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο.

Το γεγονός ότι το Τόκκο ντε Καζαουρία καλύπτει πλήρως τις ανάγκες του μέσω των 4 ανεμογεννητριών και διαθέτει την πλεονάζουσα ισχύ που παράγει στο εθνικό δίκτυο, δεν σημαίνει βέβαια ότι οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος των κατοίκων του έχουν μειωθεί, αφού οι νομικοί περιορισμοί του ιταλικού κράτους αποκλείουν, προς το παρόν, κάτι τέτοιο.

Κάτοικοι του Τόκκο ντα Καζαουρία, πανευτυχείς
που έχουν απαλλαγεί από ... τα δημοτικά τέλη!

Παρόλα αυτά, οι κάτοικοι της ορεινής ιταλικής πόλης, που όπως μπορείτε να διαπιστώσετε δεν διαφέρουν καθόλου από εμάς (απλά δείχνουν πιο ευτυχισμένοι και αισιόδοξοι...),  δεν νοιάζονται και πολύ γι’ αυτή τη μικρή … λεπτομέρεια, αφού τα δημοτικά τέλη τα οποία πληρώνουν έχουν σχεδόν μηδενιστεί.

Ένα μέσο νοικοκυριό της πόλης πληρώνει πλέον, γύρω στα 100 Ευρώ δημοτικά τέλη το χρόνο, για την αποκομιδή απορριμμάτων, τον οδοκαθαρισμό, την χορτοκοπή, τη λειτουργία των σχολείων, τον ηλεκτροφωτισμό κλπ. Δηλαδή λιγότερο από 8.5 Ευρώ τον μήνα!

Οι ανεμογεννήτριες του Τόκκο ντα Καζαουρία ... ανάμεσα στα ελαιόδενδρα!
 Οι κάτοικοι δηλώνουν απόλυτα ικανοποιημένοι από τις ανεμογεννήτριες, δεν νοιάζονται που λειτουργούν δίπλα στα σπίτια τους, δεν θεωρούν ότι καταστρέφουν την αισθητική (τόσο τη δική τους όσο και του φυσικού και ιστορικού τοπίου…), δεν θεωρούν ότι … δεν αφήνουν τις ελιές να καρπίσουν… Τις βρίσκουν απλά χρήσιμες και καλές για τον τόπο τους… Σε άλλα μέρη (όπως στη Δυτική Φθιώτιδα, για παράδειγμα…), οι ανεμογεννήτριες διχάζουν τους κατοίκους, αφού κάποιοι «ευαίσθητοι» τις βρίσκουν θορυβώδεις παρεμβατικές, ενοχλητικές … για τα πρόβατα, τα πουλιά και τους λαγούς, και προπαντός αντιαισθητικές, ιδίως κοντά σε αρχαιολογικούς χώρους (π.χ. Περιβόλι Σπερχειάδας). Αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στο Τόκκο ντα Καζαουρία… Στην μικρή αυτή ιταλική πόλη, οι κάτοικοι λένε με μια φωνή: «Βάλτε ανεμογεννήτριες, ακόμη και στην αυλή μου!»…
 
Σχολική αίθουσα στο Τόκκο ντα Καζαουρία, συντηρούμενη με χρήματα
από την πώληση της πλεονάζουσας ενέργειας των 4 ανεμογεννητριών.

Το σημαντικότερο ίσως κέρδος από τις ανεμογεννήτριες, είναι ότι με τα έσοδα που αποφέρει η πώληση του πλεονάζοντος ρεύματος που παράγουν, χρηματοδοτείται η ανέγερση, συντήρηση και λειτουργία των σχολείων. Για να αντιληφθεί κάποιος, τη συμβολή των ανεμογεννητριών αυτών στην καθημερινότητα των κατοίκων της πόλης, αρκεί να αναφέρουμε ότι για ένα πλήρες γεύμα του παιδιού τους στο ολοήμερο σχολείο οι γονείς συνεισφέρουν, σήμερα, 1 (ένα) Ευρώ την ημέρα (καλά διαβάσατε, δεν σας γελούν τα μάτια σας), τη στιγμή, κατά την οποία, η κλασσική τυρόπιτα στο φθηνότερο σχολικό κυλικείο της χώρας κοστίζει 1.30-1.50 Ευρώ!

Αλλά, οι κάτοικοι της ορεινής ιταλικής πόλης απολαμβάνουν και ένα άλλο προνόμιο: Τη δωρεάν χρήση των θειούχων ιαματικών λουτρών της περιοχής και των «σπά» (κοίτα, βρε παιδί μου, κάτι συμπτώσεις!), που καθίσταται δυνατή αφού σημαντικά ποσά που δαπανούσε πριν ο Δήμος σε άλλες υπηρεσίες άμεσης προτεραιότητας, έχουν πλέον «απελευθερωθεί» και μπορούν με άνεση να διοχετευτούν σε υπηρεσίες «πολυτελείας»! 
   
Ο Δήμαρχος του Τόκκο ντα Καζαουρία, κ. Ριζιέρο Ζακκανίνι, επί το έργον!

 Ο δήμαρχος της πόλης κ. Ριζιέρο Ζακκανίνι, εμπνευστής και υλοποιητής του όλου σχεδίου, δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει ότι το Τόκκο ντα Καζαουρία αποτελεί μία εξαιρετική περίπτωση, αλλά και ότι υπάρχει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα πίσω από όλη αυτή την κατάσταση, για όποιον είναι σε θέση να το αντιληφθεί: Το μήνυμα που σχετίζεται με την πράσινη ανάπτυξη και την αειφορία. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση:  http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-11832559, μπορείτε να τον ακούσετε να μιλάει με δικαιολογημένη υπερηφάνεια για το επίτευγμά του.

Το Τόκκο ντα Καζαουρία αποτελεί πανευρωπαϊκό παράδειγμα του τι μπορεί κανείς να πετύχει αξιοποιώντας τον άνεμο. Αποτελεί παράδειγμα που κάποιοι άλλοι θα μπορούσαν να το παρακολουθήσουν ή να το αντιγράψουν και να το προσαρμόσουν στις ιδιαιτερότητες της περιοχής τους, είτε χρησιμοποιώντας τον άνεμο, είτε τον ήλιο, είτε άλλες μορφές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Το άξιο πολλών βραβείων Τόκκο ντα Καζαουρία, αυτή η μικρή ορεινή πόλη των σχεδόν 3.000 κατοίκων στα Αμπρούζια όρη, αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη και πιο προηγμένη κοινότητα παγκοσμίως, από αυτές που καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες τους από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Επιπλέον αποτελεί την πιο ξεκάθαρη απάντηση σε αυτούς που ασκώντας υποβολιμαία κριτική, επιτίθενται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, θεωρώντας τις ως οριακή λύση στα ζητήματα του περιβάλλοντος και της ενέργειας, και ως μικρής εμβέλειας επιπρόσθετο στοιχείο σε μια πολιτική ενέργειας που θα έπρεπε να βασιστεί σε κλασσικές λύσεις, σύμφωνα με τις απόψεις και … τα συμφέροντά τους. Το Τόκκο ντα Καζαουρία, στο οποίο υπάρχουν επίσης κτήρια με φωτοβολταϊκά στοιχεία, δείχνει τον δρόμο…

Τώρα θα μου πείτε: «Αυτά συμβαίνουν στην Ιταλία! Τι σχέση έχουμε εμείς με όλα αυτά;». Ε, πως κκ. συντοπίτες και συνδημότες! Και σε Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας εντάσσεται ολόκληρος ο καλλικράτειος Δήμος Μακρακώμης, και βουνά έχουμε και μάλιστα ψηλότερα από τα Αμπρούζια όρη (Τυμφρηστός, Σαράνταινα, Γιδοβούνι, Γουλινάς), και αιολικό δυναμικό έχουμε, και μάλιστα από τα καλύτερα της ηπειρωτικής Ελλάδας, και ήλιο έχουμε για συμπληρωματικά φωτοβολταϊκά, και ιαματικά λουτρά έχουμε (Πλατύστομο, Παλαιοβράχα, Νικολίτσι, κλπ.), και ολοήμερα σχολεία έχουμε, και δημοτικά τέλη πληρώνουμε, και σκουπίδια αφήνουμε στους δρόμους (και ιδίως στα ρέματα), και ηλεκτροφωτισμούς χρειαζόμαστε, και ετήσια ανάγκη από χορτοκοπή έχουμε, και κάτι … τρισάθλιες και άκρως επικίνδυνες παιδικές χαρές έχουμε, κι από όλα έχουμε! Μόνο ανθρώπους δεν έχουμε… Εκεί θα συμφωνήσουμε! Μας λείπουν οι άνθρωποι με γνώση και τεχνοκρατική αντίληψη, οι άνθρωποι με όραμα και τόλμη, οι άνθρωποι με ξεκαθαρισμένες απόψεις και ολοκληρωμένο σχέδιο, ώστε να επανδρώσουν τις θέσεις ευθύνης και να κυβερνήσουν τον δύσμοιρο αυτόν τόπο από τις θέσεις των αιρετών… Εκεί πάσχουμε! Γιατί έχουμε, διαχρονικά, ως Δημάρχους διάφορους … ελλιποβαρείς, που επειδή είναι δήθεν «αναγνωρίσιμοι» στην περιοχή και επειδή κάποιοι τους «χαϊδεύουν» την ματαιοδοξία για να κάνουν τις "δουλίτσες" τους, τους φορτωνόμαστε (εννοείται με δική μας ευθύνη…) στις πλάτες για μια 4ετία (ή τώρα πια 5ετία), ως αναγκαίο κακό, για να παραδώσουν κάποια στιγμή τον τόπο σε κάποιους άλλους … αυτοδιοικητικούς φωστήρες, σε ακόμη χειρότερο χάλι από αυτό στο οποίο τον παρέλαβαν…

Αλλά, έστω, και με αυτούς, αναρωτιέμαι, άραγε, δεν θα μπορούσαμε; … Δεν θα μπορούσαμε, αφού δεν έχουμε ξεκαθαρίσει το τι θέλουμε και το τι δεν θέλουμε από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αφού δεν είμαστε καν άξιοι να σκεφτούμε αυτά που έχουν κάνει ήδη πράξη στο Τόκκο ντα Καζαουρία, αφού δεν είμαστε γνώστες του πως στήνετε ένα τέτοιο έργο, αφού δεν ξέρουμε πώς θα βρούμε τα απαραίτητα κονδύλια, αφού δεν είμαστε ικανοί να τα διεκδικήσουμε από την κεντρική πολιτεία (την, δυστυχώς, ξενοκρατούμενη, πλέον, κεντρική πολιτεία…) ούτε από ευρωπαϊκά προγράμματα, αφού δεν καλοξέρουμε στο βάθος αν είμαστε Ευρωπαίοι ή νέο-οθωμανοί Βαλκάνιοι, δεν θα μπορούσαμε λέω, να φωνάξουμε αυτούς του καλούς κυρίους από το Τόκκο ντα Καζαουρία, να μας κάνουν μερικά ... φροντιστήρια. Ας πούμε μέσω μιας αδελφοποίησης των δύο ορεινών Δήμων μας. Ίσως, τότε, να μαθαίναμε επιτέλους πως γίνονται αυτά τα «θαύματα» τύπου Τόκκο ντα Καζαουρία και ίσως να παίρναμε λίγο μπρος και σε άλλα ζητήματα που αφορούν τον νέο Δήμο Μακρακώμης…

Τώρα θα μου πείτε, πως όταν θα το αποφασίσουμε, μετά από κάμποσα δημοτικά συμβούλια, στα οποία θα εισηγηθούν κάμποσες δια-παραταξιακές επιτροπές, κάποιος θα πρέπει να γράψει ένα γράμμα στα … ιταλικά ή, έστω, στα … αγγλικά (την παγκόσμια γλώσσα), για να πληροφορήσει τους Ιταλούς συν-Ευρωπαίους για την διακαή επιθυμία μας. Θα μου πείτε, πως όταν, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα μαζευτούμε κουστουμαρισμένοι και με γραβάτες, για την αδελφοποίηση, στο Δημαρχείο, κάποιος θα πρέπει να … προσφωνήσει στα ιταλικά ή στα αγγλικά τον κ. Ριζιέρο Ζακκανίνι, και ότι, τότε, θα κοιταζόμαστε … μεταξύ μας και οι περισσότεροι από εμάς θα κοιτάμε … το Δήμαρχο! Ε δεν βαριέστε, τόσοι και τόσοι στοιβάχτηκαν τόσα χρόνια στην πλάτη του Δήμου! Για έναν διερμηνέα που θα τον πληρώσουμε για μια-δυο μέρες κάνετε έτσι!

Γιατί δεν πιστεύω, να έχετε την αξίωση από τον κ. Ζακκανίνι, αφού θα έλθει στη Σπερχειάδα για να μας διαφωτίσει περί των πράγματι πρωτοποριακών επιτευγμάτων του, να μάθει … και ελληνικά για να μας ανοίξει τα μάτια! Όχι ότι δεν θα μπορούσε βέβαια! Το δύσκολο δεν είναι εκεί... Το δύσκολο είναι να μάθουν δυο δράμια ελληνικά της προκοπής κάποιοι αιρετοί μας που θα μεταρρυθμίσουν και την αυτοδιοίκηση στον ταλαίπωρο τόπο μας… Αχ, βρε Καλλικράτη που σε κατάντησαν ορισμένοι καινοφανείς … καθοδηγητές της ελληνικής διοικητικής μηχανής…

Κώστας Γ. Αρβανίτης


ΥΓ 1. Επειδή, ίσως, κάποιος θα ήθελε να έλθει σε επαφή με τον Δήμαρχο του Τόκκο ντα Καζαουρία, παραθέτουμε εδώ την πλήρη διεύθυνσή του και το τηλέφωνό του. Ποτέ δεν ξέρεις, τι μπορεί να προκύψει ή ποιος μπορεί να φιλοτιμηθεί!
Mayor: Riziero Zaccagnini, Address: Via Municipio, 14 - 65028 Tocco da Casauria – ITALY
Phone Number: (+39) 085-880533; Fax: (+39) 085-8809118


 ΥΓ 2. Ευχαριστώ θερμά τον καλό φίλο και συνάδελφο κ. Κωνσταντίνο Οιχαλιώτη, Επίκουρο Καθηγητή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος, γνωρίζοντας την ανάμειξή μου στα αυτοδιοικητικά δρώμενα του Δήμου Μακρακώμης, έθεσε υπόψη μου την περίπτωση του Τόκκο ντα Καζαουρία και του μικρού «θαύματος» που συντελείται εκεί …

2 σχόλια:

  1. Τέτοια γράφεις αγαπητέ Κώστα Γ. Αρβανίτη, γι' αυτό πήρες 145 ψήφους στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, ενώ αυτοί που καταψήφιζαν στα δημοτικά συμβούλια την πρόταση του ΥΠΕΧΩΔΕ, το 2007, για τοποθέτηση ανεμογεννητριών στον Γουλινά, Οξυά και Τυμφρηστό, "θριάμβευσαν". Κατά τ'άλλα μάς φταίνε, οι 300 βουλευτές, οι "σκοτεινές δυνάμεις της ανωμαλίας", οι Εβραίοι, η λέσχη Bieldeberg, η ΘΥΡΑ 4, ή 7, ή 13, κι ο καλός θεός της Ελλάδος που μερικές φορές τον παίρνει ο ύπνος και δεν μάς προστατεύει όσο θά'πρεπε.
    Τσιούνης Ηρακλής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Ηρακλή,
    Ο Τζώρτζ Μπέρναρντ Σω (ο γνωστός Ιρλανδός συγγραφέας) είχε πει:
    "Δεν ξέρεις τίποτα και νομίζεις πως ξέρεις τα πάντα; Αυτό δείχνει μια ξεκάθαρη κλιση προς την πολιτική"...
    Για την ταπεινότητά μου, θεωρώ ότι ξέρει πέντε πράγματα... Και ... ξέρω, σίγουρα, ότι δεν ξέρω τα πάντα! Σνεπώς δεν φαίνεται να έχω και πολύ κλίση προς την πολιτική! Κάτω από αυτές τις συνθήκες και οι 145 μάλλον πολλές ήταν!

    Κώστας Γ. Αρβανίτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή