Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ … ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΑΘΛΕΙΤΑΙ!

Αφού επιδόθηκε αρκούντως εις το ευγενές άθλημα της … ποδηλασίας, εις το οποίο εισήγαγε ορισμένες άκρως … πρωτοποριακές καινοτομίες, του τύπου … αλλαγή αλυσίδας εν κινήσει, προκειμένου να το μεταβάλλει από … ήπια άσκηση σε ένα εκ των πλέον επικίνδυνων … extreme sports, ο … «αισιόδοξος μετανάστης» του μεγάρου Μαξίμου, αποφάσισε να κάνει … στροφή προς το … υδροχαρές άθλημα του … κανόε-καγιάκ.

Και αυτό ήταν απόλυτα φυσιολογικό, δεδομένου ότι ο … δικυκλισμός δεν είναι κατάλληλος και επαρκής ώστε να σε οδηγήσει στον πρωθυπουργικό θώκο, όταν, ακόμα και στα «ρηχά νερά» της ελληνικής πολιτικής σκηνής, θα πρέπει να … αντιπαλέψεις με ύπουλα ρεύματα τύπου … «σιμιτικού εκσυγχρονιστικού μπλόκ», με … θολά τέλματα, τύπου … «βαθέως ΠΑ.ΣΟ.Κ.» και … συνδικαλισμού, και, βεβαίως-βεβαίως, με … υφάλους, του μεγέθους και του τύπου ενός … Ευάγγελου Βενιζέλου, προκειμένου να φθάσεις … εντελώς μόνος σου στον υψηλό στόχο, τον οποίο έχει θέσει … ως σκοπό της ζωής σου, … η μαμά!

Αλλά, ακόμα και όταν φτάσεις με τόσο… κόπο σε αυτή, η πολυθρόνα του Μαξίμου είναι … βαρκούλα στον ωκεανό, όταν έχεις κάνει το … σφάλμα να δηλώσεις … ανεπιφύλακτα ότι «Λεφτά υπάρχουν!», για να … «διαπιστώσεις» πως …δεν υπάρχει σάλιο, και ιδίως όταν έχεις … λάβει … σαφείς εντολές να … αφήσεις τους «ιθαγενείς» … με το μαγιό τους, παραδίδοντας τους μαζί με τις … «καλύβες» και τα «μονόξυλά» τους, βορά στους … «καρχαρίες», οι οποίοι ανέκαθεν ανταποκρίνονται … θετικά στην ιδέα του «αίματος», κυρίως όταν τους … προσφέρεται εκούσια! Θα πρέπει, λοιπόν, να είσαι … αρκετά ευέλικτος και ευπροσάρμοστος, και «σαν έτοιμος από καιρό, με το μαγιό σου στο χέρι, να μεταπηδήσεις στο άλλο … ευγενές υδροχαρές σπορ, αυτό της … κολύμβησης! Πράγμα το οποίο, ο πάντα πολιτικά … εύκαμπτος και … χαμαιλεοντίζων … Γιωργάκης, έπραξε και μεταφορικά και κυριολεκτικά, αφήνοντας … έκθαμβους με το … κολυμβητικό του τάλαντο τόσο τους «ιθαγενείς», όσο και τους … «καρχαρίες», οι οποίοι δεν πιστεύουν στα μάτια τους, διαπιστώνοντας τι … «κελεπούρι» είχαν τόσα χρόνια αναξιοποίητο … στον «πάγκο», αφήνοντάς το να … χαραμίζεται ποδηλατώντας και τραβώντας κουπί, εντελώς … «αβοήθητο»!.

Διαπιστώνοντας, όμως, ότι παρ' όλες τις … χαρές της θάλασσας, δεν είναι δυνατόν να … θαλασσοδέρνεσαι ως άλλος … Οδυσσέας, αλλά θα πρέπει εξάπαντος, ως … «μετανάστης» άλλωστε που δηλώνεις, να βρεις κι εσύ την … Ιθάκη σου, έβαλε άμεσα πλώρη για … κάποια στεριά (τώρα αν ήταν στεριά ή ξέρα, θα σας γελάσω…). Στην οποία, όμως, καραδοκούν οι … «κροκόδειλοι», οι οποίοι ως γνωστόν «τρέμουν» τους … «καρχαρίες», πλην αλλ’ όμως δεν έχουν λιγότερο … αιματηρές «συνήθειες» απ’ αυτούς. Οπότε, η λύση του νέου προβλήματος, είναι φυσικά, ο … Μαραθώνιος, προς αποφυγή … παντός υδρόβιου «αρπακτικού», άμα και πολλών χερσαίων, όπως … οι «λύκοι» και … τα «τσακάλια», τα οποία παρεπιδημούν λυμαινόμενοι τα ενδότερα της … Ιθάκης. Ιδού λοιπόν ο λόγος, για τον οποίο, το … «γελαστό παιντί», άλλαξε αθλητική περιβολή, και επιδόθηκε πλήρης … χάριτος, έστω και περιστασιακά, στο … αρχαίο και εξουθενωτικό άθλημα του … Μαραθωνίου δρόμου, ζηλεύοντας την δόξα των … Αιθιόπων Αμπέμπε Μπεκίλα και Χαϊλέ Γκεμπρεσιλασιέ, άμα και … κάποιου Φειδιππίδη, ο οποίος … φημολογείται ότι διέτρεξε … πάνοπλος την κακοτράχαλη αυτή διαδρομή, προ 2.500 χρόνων. Αλλάζοντας, λοιπόν, την αθηναϊκή περικεφαλαία … με λευκό καπελάκι στραβά φορεμένο, την προσωπίδα της … με μαύρο γυαλί ηλίου υψηλών προδιαγραφών, τον χάλκινο θώρακα … με ολόσωμη μαύρη εφαρμοστή φόρμα γνωστής αθλητικής φίρμας, τονίζουσα τις … εξαίσιες γραμμές του, τα σανδάλια … με αθλητικά παπούτσια … άλλης γνωστής φίρμας, την χάλκινη ασπίδα … με ένα χρονόμετρο τεραστίων διαστάσεων (έχω και ραντεβού με την Τρόικα, π’ ανάθεμά την…), το ξίφος … με κινητό τηλέφωνο, και αφήνοντας κατά μέρος το … δόρυ (διότι τι φιλειρηνιστές είμαστε, διάολε…), προσπάθησε μαζί με τη γνωστή… κουστωδία να επαναλάβει το του … «Φειδιππίδου τρόπαιον», για να διαπιστώσει … ιδίοις βιώμασιν, τι εννοεί ο … απείθαρχος αυτός λαός, τον οποίο … υποσχέθηκε δι’ όρκου να … εξανδραποδίσει, όταν λέγει θυμόσοφα «Αλλού τα κακαρίσματα, κι αλλού γενάν’ οι κότες»!

Τώρα, όπως πληροφορούμαι, ο … απίθανος αυτός … ερασιτέχνης τόσο του … αθλητισμού όσο και της … πολιτικής διακυβέρνησης, έβαλε πλώρη για άλλες αθλητικές ενασχολήσεις! Οσονούπω, περνάμε στην εποχή … της πυγμαχίας και των πολεμικών τεχνών! Διότι, ο ανεκδιήγητος αυτός … διαχρονικός εξυπηρετητής (για να μην πω κανένα βαρύτερο χαρακτηρισμό…) αλλότριων συμφερόντων, και … παντελώς αμετανόητος θιασώτης της «παγκοσμιοποίσης» («We need a global government! Global financial government! And we need it fast!» Μετάφραση: «Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια Κυβέρνηση! Μια παγκόσμια οικονομική Κυβέρνηση! Και τη χρειαζόμαστε γρήγορα!» Νέα Υόρκη 19/9/2010. Είπατε τίποτε…), κάλεσε τα 156 … γυνανδρείκελα που τον στηρίζουν στον γνωστό … οίκο της πλατείας Συντάγματος, να γίνουν «μια γροθιά» για να προωθήσουν την πολιτική του Μνημονίου!

Κατά τους αθλητικούς του, όμως, ακροβατισμούς στον χώρο των πολεμικών τεχνών, δεν φαίνεται να έχει δώσει και πολύ προσοχή σε κάτι θεμελιώδες: Στην πυγμαχία (κοινώς «μποξ»), όπως, άλλωστε, και σε όλα τα αθλήματα, υπάρχει η προπόνηση, υπάρχει κι ο αγώνας! Και, καλά, στην προπόνηση, «πλακώνεις» στις … «γροθιές» κανένα σάκο (διάβαζε, λαό… ) ή κανέναν «βαλτό» προθερμαντή (διάβαζε, συνδικαλιστές…), και «καθαρίζεις»! Στην περίπτωση του αγώνα, όμως, τι γίνεται; Εκεί πυγμαχούν πάντα δύο, κι όχι … γιαλαντζί, αλλά στα … ίσια! Κι ο αγώνας έχει ιδρώτα, έχει αίμα, έχει κροσέ, έχει άπερκαουτ, έχει σημεία, έχει νοκ-νταουν, έχει και … νοκ άουτ! Κι έχει κι εκπλήξεις! Γενικώς, το εν λόγω άθλημα είναι … «όποιος φάει τις πιο πολλές»! Δεν έχει σκεφτεί, λοιπόν, την πιθανότητα, οι «γροθιές» που ρίχνει στον αέρα, και στο σάκο και στον «βαλτό» προθερμαντή, να γυρίσουν στο πρόσωπό του και να του το στραπατσάρουν; Όπως, τότε, που πήγε να το παίξει … Λούκυ Λουκ, και ασχολήθηκε πρόσκαιρα με τη σκοποβολή, βάζοντας το «γεμάτο πιστόλι» του ΔΝΤ στο τραπέζι για μια ώρα ανάγκης! Και αυτοπυροβολήθηκε, ως άλλος … Γουάλι Κογιότ, … ο ιδυοφυής «κυβερνήτης» μας, μη διαβλέποντας ότι το παιγνίδι είναι … «ρώσικη ρουλέτα»!

Γιατί, μην αμφιαβάλλετε διόλου, πως θα έρθει μια μέρα που και ο «σάκος» και ο «βαλτός» προθερμαντής δεν θα αντέξουν άλλο τις … αναπάντητες «γροθιές»! Και ο μεν πρώτος θα … βγάλει τίποτε χέρια, ο δε δεύτερος θα τα χρησιμοποιήσει … αλλιώς και θα πάψει να … αυτοϊκανοποείται! Και τότε, για έλα ρε …κύριε, στα «μαρμαρένια αλώνια», να σε δούμε! Τότε δεν θα έχει … ιδρώτα και … σημεία και … νοκ-ντάουν! Τότε θα έχει μόνο αίμα και νοκ-άουτ! Και σπασμένα σαγόνια! Διότι, έτσι εξουθενωμένος που θα είναι ο … ιδιοφυής «αερο-πυγμάχος», από την φουριόζα και έντονη προσπάθεια της … προθέρμανσης («And we need it fast!»), δεν θα θέλει και πολύ! Της μιας γροθιάς αντίπαλος θα είναι!

Αλλά, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, μπορεί κι ο «σάκκος» κι ο «βαλτός» προθερμαντής, μεσ’ την απύθμενη οργή τους για τα όσα έχουν υποστεί σαν άτομα και σαν Έθνος, να τους αλλάξουν τους κανόνες του παιγνιδιού (τι, μόνο ο … αισιόδοξος θα έχει το προνόμιο; ) και να το κάνουν … «παγκράτιον» (κοινώς κικ-μπόξινγκ, ελληνιστή «κλωτσο-μπουνίδι») αλά Μιχάλης Ζαμπίδης (που κατέχει και το παγκόσμιο στέμμα…)!

Και τότε να δεις, τον … ερασιτέχνη, πως παίρνει ανάποδα τη ρότα των … αθλητικών του ενασχολήσεων! Τότε να δεις πως από το ρινγκ, θα βρεθεί να τρέχει Μαραθώνιο, ημίγυμνος, και με το «γεμάτο πιστόλι» στο στόμα! Τότε θα δεις για πότε θα βρεθεί να πηδάει στη θάλασσα με το σωβρακάκι του μποξ αντί για μαγιό, κι αυτός κι όλη η «πολιτική αληταρεία» που φόρτωσε στην πλάτη του Έλληνα! Τότε θα δεις τι βαρκούλες του κανόε-καγιάκ θα χρειαστούν για να καταλήξουν όλοι αυτοί σε άλλες Ιθάκες, όπως κάποτε ο … θαλασσοδαρμένος Μητσοτάκης, ο … φιλοξενηθείς υπό του … «ουισκο-πότη» Τσαγκλαγιαγκίλ! Και τότε να δεις ποδηλασίες στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης των … «τυροκέφαλων επικυρίαρχων», ή στα … παρκάκια του Μπέρκλεϊ, όπου, πάλαι ποτέ, ο … καημένος ο μπαμπάς εδίδασκε … Οικονομικά!

Και να ρωτάνε και … τα υπερατλαντικά «βλαχαδερά»: «What sticking is that?» («Τι … τσιρότο είναι αυτό;») ή «How long do you have these bruises?» («Πόσο καιρό έχετε αυτούς τους μώλωπες;») ή να … αποθαυμάζουν: «What a beautiful bandage!» («Τι όμορφος … επίδεσμος!»). Και άντε, τώρα, να τους εξηγείς, πως εσύ «μεταφορικά» είπες όσα είπες και πως η μόνη σου έγνοια ήταν … το καλό … της Πατρίδας! Και πως όταν είπες για «γροθιά» δεν περίμενες ότι θα το έπαιρναν στα σοβαρά οι … «ιθαγενείς», και θα σε τουλούμιαζαν στο ξύλο, χρησιμοποιώντας ακόμη και με τις … αποξεχασμένες γκλίτσες των προγόνων τους!

Και εκείνο … το «γεμάτο πιστόλι» που κατάφερες να διασώσεις εν μέσω κλωτσοπατινάδας, μαραθωνίου, κολύμβησης και κανόε, να σε βάζει … σε πειρασμό έτσι που βρίσκεται παρατημένο πάνω στο τραπεζάκι του «λίβιγκ-ρουμ»! Και κοιτάζοντάς το να … καταριέσαι … την ιδιοφυΐα σου που δεν σε άφησε να δεις ότι ήταν … προτιμότερο να το χρησιμοποιήσεις … πριν ασχοληθείς με την … ποδηλασία και με τη σωτηρία της … Πατρίδας!

Έτσι θα είχαμε κι εμείς απαλλαγεί από τον κόπο και την υποχρέωση να σε μαυρίσουμε στο ξύλο! Διότι μην αμφιβάλλεις διόλου, ότι θα έλθει εκείνη η μέρα!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Κι όχι μόνο φαΐ... Προπονηθείτε και λίγο … Για μια ώρα ανάγκης…


Κώστας Γ. Αρβανίτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου