Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΑΤΑΚΕΣ «ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΩΝ»…

Η διαδικασία συζήτησης του Προϋπολογισμού του 2011, τοποθετήθηκε οριστικά πλέον στο … «χρονοντούλαπο» των πεπραγμένων του … οίκου των «εθνοπατέρων», εκ των οποίων, οι «πράσινοι» έχουν κάθε λόγο να επιθυμούν να την ξεχάσουν το γρηγορότερο, λόγω του ψυχικού αναβρασμού που τους προκάλεσε η σύγκρουση ανάμεσα στο «κοινοβουλευτικό έθος» της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και στην αφόρητη και οργίλη πίεση των ψηφοφόρων τους που απαιτούσαν έμπρακτη αντίσταση στα αντιλαϊκά μέτρα, με τα οποία μια ανάλγητη κυβέρνηση, επιχειρεί να εξανδραποδίσει τον ελληνικό λαό, σύμφωνα με τις επιταγές της επικυρίαρχης Τρόικας.

Και είναι ίσως-ίσως καλύτερα και για εμάς να την διαγράψουμε από τη μνήμη μας, μη ξεχνώντας, βέβαια, ποιοι το έπαιξαν σε διπλό ταμπλό ως «πονηροί πολιτευτές» που είναι. Από όλην αυτή τη «φαρσοκωμωδία» ας μας μείνουν, μόνο η αλήστου μνήμης ατάκες, κάποιων εκ των 300 της Βουλής, που κατάφεραν, κι ίσως όχι άδικα να τραβήξουν την προσοχή μας, προσπαθώντας να κάνουν τη διαφορά!

Ιδού ορισμένες από αυτές:


1. Γιώργος Α. Παπανδρέου (γνωστός και ως … «αισιόδοξος μετανάστης»):

«Η δική μας δουλειά θα επηρεαστεί όχι μόνο από το κλίμα, την προσπάθεια και το αποτέλεσμα που θα έχουμε αλλά οπωσδήποτε και από τις θετικές, λιγότερο θετικές ή αρνητικές εξελίξεις που μπορεί να υπάρχουν στη διεθνή οικονομία και στις ευρωπαϊκές εξελίξεις».

Καταλάβατε τίποτα; Όχι;! Μα πως είναι δυνατόν; Εγώ κατάλαβα ότι δεν ξέρουν ούτε τι στόχο έχουν βάλει ούτε αν θα τους «βγει» ούτε τι θα τους ξημερώσει! Συνεπώς, τ’ ανακατεύουν όλα μαζί, κι ο Θεός βοηθός! Εδώ είμαστε ξανά, για κανένα «διορθωμένο» προϋπολογισμό με … «πρόσθετα» μέτρα ύψος … x δις Ευρώ!



2. Βάσω Παπανδρέου (γνωστή και ως … «ιερο-εξεταστής» ή … «Θωμάς Τορκουεμάδας»)

«Τι νομίζετε ότι είμαστε; Βουλή αγγέλων;»

Γι’ αυτό, λοιπόν, θα σας … κάψω στην εξαγνιστική πυρά, ω! αιρετικοί «υιοί της απωλείας» και … «σπέρματα του Σατανά»! Και θα σας στείλω και … αδιάβαστους, ω! αμετανόητοι!



3. Θωμάς Ρομπόπουλος (γνωστός και ως … «σέντερ-φορ»)

«Είναι σαν να παίζω ποδόσφαιρο σε μία ομάδα και δεν μου επιτρέπεται να ακουμπήσω τη μπάλα. Λέω στον προπονητή μου, να σουτάρω ξέρω, να κάνω παιγνίδι γνωρίζω, να δίνω πάσες ξέρω. Όχι! Εσύ πρέπει να τρέχεις στο γήπεδο μόνο. Προσπαθώ να επικοινωνήσω με τον πρόεδρο. Έχω ζητήσει ραντεβού μαζί του από την περασμένη εβδομάδα. Μέχρι στιγμής δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μου!»

Γι’ αυτό, ρε .. μπαλαδόρε, θα πάει σε εκλογές με λίστα! Για να έχει ήσυχο το κεφάλι του ότι όσοι θα βγουν θα είναι στα σίγουρα … «πρόβατα», κι όχι μεταμφιεσμένα … «κατσίκια»! Τι να σε κάνει εσένα και τι να συζητήσει μαζί σου; Για το πώς θα παίξεις … μπάλα; Αφού, αυτός έχει καμιά σαρανταριά μπάλες και δεν ξέρει τι να τις κάνει! Έχει χάσει το μπούσουλα!



4. Φίλιππος Σαχινίδης (γνωστός και ως … «πιλότος»). Απευθυνόμενος στη «Νέα Δημοκρατία»:

«Κι ενώ ακόμη φοράτε το αλεξίπτωτο της ελεύθερης πτώσης του 2009, έρχεστε στη Βουλή και μας κάνετε μαθήματα διακυβέρνησης του αεροσκάφους. Κι αφού έχετε την μαγική συνταγή που μειώνει τα ελλείμματα σε δυο χρόνια γιατί δεν καθίσατε στο πιλοτήριο να εφαρμόσετε όλα εκείνα που ξέρετε;»

Καλά, για τρελούς ψάχνεις ρε … φίλε! Να κάθονται να παιδεύονται με … τσάμπα ελιγμούς; Το φόρτωσαν σε εσάς που θα το καρφώσετε στα σίγουρα στην πρώτη βουνοκορφή που θα βρεθεί μπροστά σας!



5. Χάρης Παμπούκης (γνωστός και ως … «κριτικός της 7ης τέχνης»).

«Θυμάστε αυτή την τηλεοπτική σειρά, το Mission Impossible, που καταστρέφονταν οι φάκελλοι; Τόσο επικίνδυνη αποστολή, αν όχι αδύνατη, είναι να φέρεις επενδύσεις στην Ελλάδα!»

Δεδομένου ότι, οι φάκελοι δεν καταστρέφονταν απλώς, αλλά… καίγονταν, για αυτό το φωνάζουμε τόσον καιρό ότι είσαι… «καμμένο χαρτί»! Αλλά, ρε παιδί μου, τρεις ταινίες με τον τίτλο «Mission Impossible» έχουν γυριστεί μέχρι τώρα (και έπεται και συνέχεια…), με πρωταγωνιστή έναν … κοτζάμ Τομ Κρουζ, που έχει ξεθεωθεί να αλλάζει … αυτοκαταστρεφόμενα γυαλιά και … μάσκες και … «κοριούς», και που δεν έχει αφήσει μέρος για μέρος να μην έχει σκαρφαλώσει! Εσύ τη σειρά της δεκαετίας του ’70 πήγες και θυμήθηκες! Πόσο μπανάλ είσαι ρε αδερφάκι μου! Και σου ‘χει εμπιστευτεί και το δίσκο του … ελέους, το «παιντί», να μαζέψεις καμιά ξέμπαρκη ελεημοσύνη! Τέτοιος που ‘σαι θα μαζέψεις … καρύδια! Ποιος θα σε εμπιστευτεί με … τα καινοτόμα φουντούκια που πετάς!



6. Μιχάλης Χρυσοχοϊδης (γνωστός και ως … «Σουρδο-πόντιος Λούκυ Λουκ» ή … ως «Ο κοντά στην κοινωνία»).

«Ένας υδραυλικός χρειαζόταν 15 άδειες για να εργαστεί, τώρα χρειάζεται μόνο τρεις! Ένα ζαχαροπλαστείο για να ανοίξει περίμενε έως και έξι μήνες ενώ τώρα αυτό το διάστημα δεν θα ξεπερνά τους τρεις μήνες!»

Γι’ αυτό θα σε πλακώσουν στις … τούρτες, κι άιντε να σε ξεπλύνουν όλοι οι … υδραυλικοί της χώρας!



7. Γιάννης Ραγκούσης (γνωστός και ως … «αρχιτέκτονας» ή … ως «γλωσσολόγος»).

«Δεν έχουμε πια περιθώριο για μισόλογα, οφείλουμε να πούμε την αλήθεια, όσο ‘μαλώτρα’ και αν είναι!»

Το γνωρίζαμε ότι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι … γλωσσοπλάστες, αλλά όχι και μέχρι εκεί! Αλλά μια και φαίνεται ότι δεν σ’αρέσουν τα μισόλογα, δεν μας λες, το … μάρμαρο του «Καλλικράτη», ποιος θα το πληρώσει; Γιατί, κάτι πήρε τ’ αυτί μου για μια εισήγησή σου προς τους νέους δημάρχους να … αυξήσουν τα δημοτικά τέλη!



8. Παντελής Οικονόμου (επίσης γνωστός και ως ο … «έκτακτος»).

«Το Τέλος της Ιστορίας, η Νέα Τάξη Πραγμάτων, η Παγκόσμια Διακυβέρνηση - με τα αλλόκοτα ήθη και έθιμά τους - βρήκαν τη θέση τους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας : την πιο σκοτεινή του γωνιά. Οι πόροι (ηθικοί, φυσικοί, τεχνολογικοί, υλικοί) τελείωσαν. Δεν υπάρχει πια περιθώριο για επαρκή, βιώσιμη μεγέθυνση. Η Παγκοσμιοποίηση δεν είναι σε κρίση. Η Παγκοσμιοποίηση κατέρρευσε !»

Τι ωραία που είναι να τα λες όλα αυτά … ασφαλής στη Βουλή! Γιατί δεν πας να τα πεις ρε … Παντελεήμονα, στον … Άγιο Παντελεήμονα, να δεις τι σάπια λεμονόκουπα έχει να πέσει!



9. Κώστας Καρτάλης (γνωστός και ως ο … «περιβαλλοντολόγος»).

«Το κοινωνικό κράτος είναι η ψυχή μας και αν το χάσουμε, θα είναι σαν να παραδίδουμε την ψυχή μας στο διάβολο!»
Τώρα μάλιστα! Χάνοντας το κοινωνικό κράτος θα παραδώσεις, σύντροφε, την ψυχή σου στο εν λόγω απόβρασμα; Όταν έχασες με άνωθεν εντολή τα «κλειδιά» της χώρας, υπερψηφίζοντας το Μνημόνιο, τι παρέδιδες ακριβώς και που; Ότι πολυτιμότερο είχες σαν καμιά αλλοπαρμένη «μυξοπαρθένα», στον πρώτο λιμοκοντόρο που σου μίλησε αλλιώτικα για το φεγγάρι;



10. Έκτορας Νασιώκας (γνωστός και ως … «νοικοκύρης»).

«Το 2011 και το 2012 δεν έχουμε εκλογές και δεν χρειάζεται τα κόμματα να πάρουν επιχορηγήσεις. Ας τα βγάλουν από τις συνδρομές των μελών και ας διακανονίσουν τα χρέη τους. Και οι βουλευτές ας συμμετέχουν στις επιτροπές χωρίς να πληρώνονται!»

Τι λέει αυτός, ρε παιδιά! Περαίωση … και στα κόμματα; Και … άμισθοι στις επιτροπές; Και να βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα τα … μέλη; Ποια μέλη, ρε! Ποιος τρελός πάει να γίνει μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Για να τον δέρνουν μέχρι να πει το Θεό … Αλλάχ; Αυτός πολύ τη χαλάει την πιάτσα, και δεν τον βλέπω στις λίστες! Δεν τον βλέπω…



11. Βασίλης Παπαχρήστος (γνωστός και ως … «ναυπηγός»).

«Η Ευρώπη ήταν ένα καράβι που φτιάχτηκε εν νηνεμία και τώρα πάμε να το διορθώσουμε εν πλω!»

Το ίδιο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σύντροφε! Το ίδιο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.! Μόνο που εσένα αυτό, στο έδωσαν να το καταλάβεις λίγο αργά!



12. Βασίλης Οικονόμου (γνωστός και ως … «ναυαγός»).

«Όταν θα έχει βουλιάξει το καράβι, αυτοί που το παίζουν πονηροί πολιτευτές θα φάνε την ξυλιά στο κεφάλι από αυτούς που είναι ήδη μέσα στο νερό!»

Να και οι γκλίτσες, που λέγαμε! Μόνο που τις ξυλιές ο λαός θα τις ρίξει αδιακρίτως, σύντροφε! Δες τι έπαθε ο Κώστας ο Χατζηδάκης! Και τους άλλους «πονηρούς πολιτευτές» που παριστάνουν ότι είναι τάχα … μέσα στο νερό, αφού πρώτα τους … ματσουκώσουν άγρια, θα τους βουλιάξουν και απάνω στα κεφάλια τους θα πατάνε, προσπαθώντας να πάρουν απεγνωσμένα ανάσα, οι άνθρωποι! Που ξέρουν την ιστορία του καθενός, και ξέρουν, πρωτίστως, πως διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για τη … νίκη του «Κινήματος», κάτι … καλόπαιδα, σαν και λόγου σου, που τώρα το παίζουν … βρεγμένα γατιά! Τα γουρούνια, σύντροφε, πρόβατα δεν γίνονται, και αν γίνουν «γκραχ» θα κάνουν! Ποτέ δεν θα βελάξουν! Το ‘πιασες, το νόημα;



13. Γιώργος Καρατζαφέρης (γνωστός και ως ο … «ευλαβικός»).

«Θέλετε να μου πείτε κ. Παπανδρέου ότι δεν τα βρίσκετε με τον κ. Σαμαρά; Εδώ τα βρήκε ο Μπουτάρης με τον Άνθιμο!»

Μόνο που ο Άνθιμος ως ιεράρχης και λόγω του ράσου που φοράει (κι ας του είπε ο άλλος να το βγάλει, πιστεύοντας ότι έχει κι ο Άνθιμος … τατουάζ!) έχει χρέος να είναι δίπλα στον … αμαρτωλό Μπουτάρη! Ο Σαμαράς που δεν φοράει ράσο, τι χρέος κουβαλάει για τις αμαρτίες του Παπανδρέου; Εκτός κι αν χρωστάει τίποτα «πλάτες» … για «γκόμενες» από τότε που ήταν συμφοιτητές … στο Αμέρικα!



14. Γρηγόρης Ψαριανός (γνωστός και ως ο … «έξω απ’ τη ζούγκλα»).

«Μα τι να ψηφίσω; Έναν προϋπολογισμό μαϊμού; Που άμα του πετάξεις μπανάνα θα την πιάσει στον αέρα;»

Κι είναι ανάγκη να τον δεις από αυτή την … οπτική γωνία, ρε σύντροφε; Πες τον … Καιάδα, και ρίχτου το ... Θείον Βρέφος, τον Τσίπρα! Λίγη ευγονική δεν βλάφτει στην Αριστερά! Πολλοί μουρόχαβλοι μαζευτήκατε εκεί, και δεν έχει και για όλους … εξαπτέρυγα!



15. Γιώργος Καρατζαφέρης (επίσης γνωστός και ως … «παραλής»). Δείχνοντας μια … λίρα , μέσα στη διαφανή θήκη της, στους παριστάμενους βουλευτές!

«Βλέπετε αυτή τη λίρα; Την πήρα για τον εγγονό μου 300 Ευρώ. Πριν από λίγα χρόνια έκανε 300 δραχμές και σήμερα κοστίζει 100.000 δραχμές!»

Και ήταν ανάγκη να την αγοράσεις, ρε Πρόεδρε! Δεν «πεταγώσουν» μέχρι Λονδίνο να σου δώσει μία ο φίλος σου, ο Γλύξμπουργκ, ο Κοκός, που τις έχει πολλές; Φθηνότερα θα σου ‘ρχόταν!



16. Φίλιππος Πετσάλνικος (επίσης γνωστός και ως … «γερμανο-τσοπάνης»). Προς τον κ. Καρατζαφέρη, που έδειξε τη … λίρα, στους παριστάμενους βουλευτές!

«Μήπως προτίθεστε να την καταθέσετε στα Πρακτικά της Βουλής, κ. Πρόεδρε!»

Δεν τον είδα ζωηρό … το Γιώργο, για μια τέτοια κατάθεση! Ούτε και στο Ταμείο κατά της Φτώχειας δεν την βλέπω να κατατίθεται αυτή η λίρα, όπως κάτι … παλαιότερες επιταγές! Βλέπετε δεν συντρέχουν οι κατάλληλες περιστάσεις! Δεν είναι προεκλογική περίοδος!



Αυτά και άλλα έξυπνα, είπαν κι … έκαναν οι «εθνοπατέρες» μας, επί πέντε συναπτές ημέρες στο … σαράι τους, συζητώντας τα … χάλια της Πατρίδας, με χιουμοριστική διάθεση!

Κι εμείς τους ακούμε και τους κοιτάμε! Και δεν παίρνουμε μια βρεγμένη σανίδα! Όχι για να τους … σοπακιάσουμε! Όχι ακόμα, τουλάχιστον! Για να αυτοτιμωρηθούμε, πρωτίστως, βρε αδέλφια! Που βρήκαμε όλους αυτούς τους … λελέδες και τους στείλαμε να το παίζουν … ερήμην μας, αντιπρόσωποί μας! Και που περιμένουμε κι από πάνω να μας … σώσουν! Κούνια που μας κούναγε!...

Κώστας Γ. Αρβανίτης

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ … ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΑΘΛΕΙΤΑΙ!

Αφού επιδόθηκε αρκούντως εις το ευγενές άθλημα της … ποδηλασίας, εις το οποίο εισήγαγε ορισμένες άκρως … πρωτοποριακές καινοτομίες, του τύπου … αλλαγή αλυσίδας εν κινήσει, προκειμένου να το μεταβάλλει από … ήπια άσκηση σε ένα εκ των πλέον επικίνδυνων … extreme sports, ο … «αισιόδοξος μετανάστης» του μεγάρου Μαξίμου, αποφάσισε να κάνει … στροφή προς το … υδροχαρές άθλημα του … κανόε-καγιάκ.

Και αυτό ήταν απόλυτα φυσιολογικό, δεδομένου ότι ο … δικυκλισμός δεν είναι κατάλληλος και επαρκής ώστε να σε οδηγήσει στον πρωθυπουργικό θώκο, όταν, ακόμα και στα «ρηχά νερά» της ελληνικής πολιτικής σκηνής, θα πρέπει να … αντιπαλέψεις με ύπουλα ρεύματα τύπου … «σιμιτικού εκσυγχρονιστικού μπλόκ», με … θολά τέλματα, τύπου … «βαθέως ΠΑ.ΣΟ.Κ.» και … συνδικαλισμού, και, βεβαίως-βεβαίως, με … υφάλους, του μεγέθους και του τύπου ενός … Ευάγγελου Βενιζέλου, προκειμένου να φθάσεις … εντελώς μόνος σου στον υψηλό στόχο, τον οποίο έχει θέσει … ως σκοπό της ζωής σου, … η μαμά!

Αλλά, ακόμα και όταν φτάσεις με τόσο… κόπο σε αυτή, η πολυθρόνα του Μαξίμου είναι … βαρκούλα στον ωκεανό, όταν έχεις κάνει το … σφάλμα να δηλώσεις … ανεπιφύλακτα ότι «Λεφτά υπάρχουν!», για να … «διαπιστώσεις» πως …δεν υπάρχει σάλιο, και ιδίως όταν έχεις … λάβει … σαφείς εντολές να … αφήσεις τους «ιθαγενείς» … με το μαγιό τους, παραδίδοντας τους μαζί με τις … «καλύβες» και τα «μονόξυλά» τους, βορά στους … «καρχαρίες», οι οποίοι ανέκαθεν ανταποκρίνονται … θετικά στην ιδέα του «αίματος», κυρίως όταν τους … προσφέρεται εκούσια! Θα πρέπει, λοιπόν, να είσαι … αρκετά ευέλικτος και ευπροσάρμοστος, και «σαν έτοιμος από καιρό, με το μαγιό σου στο χέρι, να μεταπηδήσεις στο άλλο … ευγενές υδροχαρές σπορ, αυτό της … κολύμβησης! Πράγμα το οποίο, ο πάντα πολιτικά … εύκαμπτος και … χαμαιλεοντίζων … Γιωργάκης, έπραξε και μεταφορικά και κυριολεκτικά, αφήνοντας … έκθαμβους με το … κολυμβητικό του τάλαντο τόσο τους «ιθαγενείς», όσο και τους … «καρχαρίες», οι οποίοι δεν πιστεύουν στα μάτια τους, διαπιστώνοντας τι … «κελεπούρι» είχαν τόσα χρόνια αναξιοποίητο … στον «πάγκο», αφήνοντάς το να … χαραμίζεται ποδηλατώντας και τραβώντας κουπί, εντελώς … «αβοήθητο»!.

Διαπιστώνοντας, όμως, ότι παρ' όλες τις … χαρές της θάλασσας, δεν είναι δυνατόν να … θαλασσοδέρνεσαι ως άλλος … Οδυσσέας, αλλά θα πρέπει εξάπαντος, ως … «μετανάστης» άλλωστε που δηλώνεις, να βρεις κι εσύ την … Ιθάκη σου, έβαλε άμεσα πλώρη για … κάποια στεριά (τώρα αν ήταν στεριά ή ξέρα, θα σας γελάσω…). Στην οποία, όμως, καραδοκούν οι … «κροκόδειλοι», οι οποίοι ως γνωστόν «τρέμουν» τους … «καρχαρίες», πλην αλλ’ όμως δεν έχουν λιγότερο … αιματηρές «συνήθειες» απ’ αυτούς. Οπότε, η λύση του νέου προβλήματος, είναι φυσικά, ο … Μαραθώνιος, προς αποφυγή … παντός υδρόβιου «αρπακτικού», άμα και πολλών χερσαίων, όπως … οι «λύκοι» και … τα «τσακάλια», τα οποία παρεπιδημούν λυμαινόμενοι τα ενδότερα της … Ιθάκης. Ιδού λοιπόν ο λόγος, για τον οποίο, το … «γελαστό παιντί», άλλαξε αθλητική περιβολή, και επιδόθηκε πλήρης … χάριτος, έστω και περιστασιακά, στο … αρχαίο και εξουθενωτικό άθλημα του … Μαραθωνίου δρόμου, ζηλεύοντας την δόξα των … Αιθιόπων Αμπέμπε Μπεκίλα και Χαϊλέ Γκεμπρεσιλασιέ, άμα και … κάποιου Φειδιππίδη, ο οποίος … φημολογείται ότι διέτρεξε … πάνοπλος την κακοτράχαλη αυτή διαδρομή, προ 2.500 χρόνων. Αλλάζοντας, λοιπόν, την αθηναϊκή περικεφαλαία … με λευκό καπελάκι στραβά φορεμένο, την προσωπίδα της … με μαύρο γυαλί ηλίου υψηλών προδιαγραφών, τον χάλκινο θώρακα … με ολόσωμη μαύρη εφαρμοστή φόρμα γνωστής αθλητικής φίρμας, τονίζουσα τις … εξαίσιες γραμμές του, τα σανδάλια … με αθλητικά παπούτσια … άλλης γνωστής φίρμας, την χάλκινη ασπίδα … με ένα χρονόμετρο τεραστίων διαστάσεων (έχω και ραντεβού με την Τρόικα, π’ ανάθεμά την…), το ξίφος … με κινητό τηλέφωνο, και αφήνοντας κατά μέρος το … δόρυ (διότι τι φιλειρηνιστές είμαστε, διάολε…), προσπάθησε μαζί με τη γνωστή… κουστωδία να επαναλάβει το του … «Φειδιππίδου τρόπαιον», για να διαπιστώσει … ιδίοις βιώμασιν, τι εννοεί ο … απείθαρχος αυτός λαός, τον οποίο … υποσχέθηκε δι’ όρκου να … εξανδραποδίσει, όταν λέγει θυμόσοφα «Αλλού τα κακαρίσματα, κι αλλού γενάν’ οι κότες»!

Τώρα, όπως πληροφορούμαι, ο … απίθανος αυτός … ερασιτέχνης τόσο του … αθλητισμού όσο και της … πολιτικής διακυβέρνησης, έβαλε πλώρη για άλλες αθλητικές ενασχολήσεις! Οσονούπω, περνάμε στην εποχή … της πυγμαχίας και των πολεμικών τεχνών! Διότι, ο ανεκδιήγητος αυτός … διαχρονικός εξυπηρετητής (για να μην πω κανένα βαρύτερο χαρακτηρισμό…) αλλότριων συμφερόντων, και … παντελώς αμετανόητος θιασώτης της «παγκοσμιοποίσης» («We need a global government! Global financial government! And we need it fast!» Μετάφραση: «Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια Κυβέρνηση! Μια παγκόσμια οικονομική Κυβέρνηση! Και τη χρειαζόμαστε γρήγορα!» Νέα Υόρκη 19/9/2010. Είπατε τίποτε…), κάλεσε τα 156 … γυνανδρείκελα που τον στηρίζουν στον γνωστό … οίκο της πλατείας Συντάγματος, να γίνουν «μια γροθιά» για να προωθήσουν την πολιτική του Μνημονίου!

Κατά τους αθλητικούς του, όμως, ακροβατισμούς στον χώρο των πολεμικών τεχνών, δεν φαίνεται να έχει δώσει και πολύ προσοχή σε κάτι θεμελιώδες: Στην πυγμαχία (κοινώς «μποξ»), όπως, άλλωστε, και σε όλα τα αθλήματα, υπάρχει η προπόνηση, υπάρχει κι ο αγώνας! Και, καλά, στην προπόνηση, «πλακώνεις» στις … «γροθιές» κανένα σάκο (διάβαζε, λαό… ) ή κανέναν «βαλτό» προθερμαντή (διάβαζε, συνδικαλιστές…), και «καθαρίζεις»! Στην περίπτωση του αγώνα, όμως, τι γίνεται; Εκεί πυγμαχούν πάντα δύο, κι όχι … γιαλαντζί, αλλά στα … ίσια! Κι ο αγώνας έχει ιδρώτα, έχει αίμα, έχει κροσέ, έχει άπερκαουτ, έχει σημεία, έχει νοκ-νταουν, έχει και … νοκ άουτ! Κι έχει κι εκπλήξεις! Γενικώς, το εν λόγω άθλημα είναι … «όποιος φάει τις πιο πολλές»! Δεν έχει σκεφτεί, λοιπόν, την πιθανότητα, οι «γροθιές» που ρίχνει στον αέρα, και στο σάκο και στον «βαλτό» προθερμαντή, να γυρίσουν στο πρόσωπό του και να του το στραπατσάρουν; Όπως, τότε, που πήγε να το παίξει … Λούκυ Λουκ, και ασχολήθηκε πρόσκαιρα με τη σκοποβολή, βάζοντας το «γεμάτο πιστόλι» του ΔΝΤ στο τραπέζι για μια ώρα ανάγκης! Και αυτοπυροβολήθηκε, ως άλλος … Γουάλι Κογιότ, … ο ιδυοφυής «κυβερνήτης» μας, μη διαβλέποντας ότι το παιγνίδι είναι … «ρώσικη ρουλέτα»!

Γιατί, μην αμφιαβάλλετε διόλου, πως θα έρθει μια μέρα που και ο «σάκος» και ο «βαλτός» προθερμαντής δεν θα αντέξουν άλλο τις … αναπάντητες «γροθιές»! Και ο μεν πρώτος θα … βγάλει τίποτε χέρια, ο δε δεύτερος θα τα χρησιμοποιήσει … αλλιώς και θα πάψει να … αυτοϊκανοποείται! Και τότε, για έλα ρε …κύριε, στα «μαρμαρένια αλώνια», να σε δούμε! Τότε δεν θα έχει … ιδρώτα και … σημεία και … νοκ-ντάουν! Τότε θα έχει μόνο αίμα και νοκ-άουτ! Και σπασμένα σαγόνια! Διότι, έτσι εξουθενωμένος που θα είναι ο … ιδιοφυής «αερο-πυγμάχος», από την φουριόζα και έντονη προσπάθεια της … προθέρμανσης («And we need it fast!»), δεν θα θέλει και πολύ! Της μιας γροθιάς αντίπαλος θα είναι!

Αλλά, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, μπορεί κι ο «σάκκος» κι ο «βαλτός» προθερμαντής, μεσ’ την απύθμενη οργή τους για τα όσα έχουν υποστεί σαν άτομα και σαν Έθνος, να τους αλλάξουν τους κανόνες του παιγνιδιού (τι, μόνο ο … αισιόδοξος θα έχει το προνόμιο; ) και να το κάνουν … «παγκράτιον» (κοινώς κικ-μπόξινγκ, ελληνιστή «κλωτσο-μπουνίδι») αλά Μιχάλης Ζαμπίδης (που κατέχει και το παγκόσμιο στέμμα…)!

Και τότε να δεις, τον … ερασιτέχνη, πως παίρνει ανάποδα τη ρότα των … αθλητικών του ενασχολήσεων! Τότε να δεις πως από το ρινγκ, θα βρεθεί να τρέχει Μαραθώνιο, ημίγυμνος, και με το «γεμάτο πιστόλι» στο στόμα! Τότε θα δεις για πότε θα βρεθεί να πηδάει στη θάλασσα με το σωβρακάκι του μποξ αντί για μαγιό, κι αυτός κι όλη η «πολιτική αληταρεία» που φόρτωσε στην πλάτη του Έλληνα! Τότε θα δεις τι βαρκούλες του κανόε-καγιάκ θα χρειαστούν για να καταλήξουν όλοι αυτοί σε άλλες Ιθάκες, όπως κάποτε ο … θαλασσοδαρμένος Μητσοτάκης, ο … φιλοξενηθείς υπό του … «ουισκο-πότη» Τσαγκλαγιαγκίλ! Και τότε να δεις ποδηλασίες στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης των … «τυροκέφαλων επικυρίαρχων», ή στα … παρκάκια του Μπέρκλεϊ, όπου, πάλαι ποτέ, ο … καημένος ο μπαμπάς εδίδασκε … Οικονομικά!

Και να ρωτάνε και … τα υπερατλαντικά «βλαχαδερά»: «What sticking is that?» («Τι … τσιρότο είναι αυτό;») ή «How long do you have these bruises?» («Πόσο καιρό έχετε αυτούς τους μώλωπες;») ή να … αποθαυμάζουν: «What a beautiful bandage!» («Τι όμορφος … επίδεσμος!»). Και άντε, τώρα, να τους εξηγείς, πως εσύ «μεταφορικά» είπες όσα είπες και πως η μόνη σου έγνοια ήταν … το καλό … της Πατρίδας! Και πως όταν είπες για «γροθιά» δεν περίμενες ότι θα το έπαιρναν στα σοβαρά οι … «ιθαγενείς», και θα σε τουλούμιαζαν στο ξύλο, χρησιμοποιώντας ακόμη και με τις … αποξεχασμένες γκλίτσες των προγόνων τους!

Και εκείνο … το «γεμάτο πιστόλι» που κατάφερες να διασώσεις εν μέσω κλωτσοπατινάδας, μαραθωνίου, κολύμβησης και κανόε, να σε βάζει … σε πειρασμό έτσι που βρίσκεται παρατημένο πάνω στο τραπεζάκι του «λίβιγκ-ρουμ»! Και κοιτάζοντάς το να … καταριέσαι … την ιδιοφυΐα σου που δεν σε άφησε να δεις ότι ήταν … προτιμότερο να το χρησιμοποιήσεις … πριν ασχοληθείς με την … ποδηλασία και με τη σωτηρία της … Πατρίδας!

Έτσι θα είχαμε κι εμείς απαλλαγεί από τον κόπο και την υποχρέωση να σε μαυρίσουμε στο ξύλο! Διότι μην αμφιβάλλεις διόλου, ότι θα έλθει εκείνη η μέρα!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Κι όχι μόνο φαΐ... Προπονηθείτε και λίγο … Για μια ώρα ανάγκης…


Κώστας Γ. Αρβανίτης

Υπάρχει άραγε ελπίδα;

Μέσα στην εβδομάδα, μετά από αρκετές χαμηλών τόνων, είναι η αλήθεια συνεδριάσεις, ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός του επόμενου έτους με τον οποίο η σημερινή Κυβέρνηση θα προχωρήσει στον οικονομικό σχεδιασμό.  Το τοπίο , κατά γενική ομολογία είναι θολό και οι στόχοι δυσδιάκριτοι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι για μία ακόμη χρονιά οι χαμηλόμισθοι θα στενάξουν και θα καταφύγουν σε πραγματικά άξια θαυμασμού τεχνάσματα να φέρουν σε πέρας τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Και το ακόμη πιο σίγουρο είναι ότι ο κυκεώνας της οικονομικής δυσπραγίας δεν έχει τελειωμό. Συνεχώς ανακυκλώνεται η πρακτική της οικονομική εξασθένισης και φθοράς της αστικής τάξης, χωρίς να της παρέχεται έστω και στο ελάχιστο, το δικαίωμα να ατενίσει το φώς της ημέρας με ελπίδα και προσμονή.
Όλα τα μέτρα τα οποία ανακοινώνονται είναι φοροεισπρακτικά και έχουν αποκλειστικό σκοπό τη συλλογή οικονομικών εισόδων τα οποία απομακρύνονται από τον απλό λαό και καταλήγουν στον μπεζαχτά του Υπουργείου Οικονομικών, για να καλύψουν όμως τι; Ο απλός Έλληνας πολίτης, κατηγορείται στις ημέρες μας ότι έζησε πέρα από τις δυνατότητές του, αγόρασε αυτοκίνητα ακριβά (δεν θα έπρεπε να έχει ασφάλεια, αλλά να σκοτώνεται στον Μαλιακό, που ο Λαλιώτης ήθελε να τον γεφυρώσει...), πήγε διακοπές σε μέρη παράξενα (ενώ δεν έπρεπε να φύγει μακριά από το χωριό του παππού του...), δαπάνησε λεφτά για να σπουδάσει στο εξωτερικό (ενώ η κόρη του Γ.Α.Π έχει περισσότερο μυαλό και πρέπει να σπουδάσει στο εξωτερικό αφού στο μέλλον θα μας κάτσει στον σβέρκο σαν Πρωθυπουργός, νας μας σώσει από τα λάθη του παρελθόντος...) και γενικά διήγε βίον ευγενή χωρίς να έχει δικαίωμα.
Ο απλός Έλληνας δεν έχει δικαίωμα. Μόνο υποχρεώσεις. Να πληρώνει τους 300 (λέμε τώρα, γιατί είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που τρωγοπίνουν...), ώστε να το κυβερνούν χρηστά σύμφωνα με τις οδηγίες και τις επιταγές της τρόικα. Είναι η αγελάδα που συνεχώς αμέγετι χωρίς να ταϊστεί και που τώρα κοντεύει να ψοφήσει.
Τι έχει όμως ο Έλληνας; Δυστυχώς ούτε ελπίδα. Όσο και να αντικρύζει τον ορίζοντα του μέλλοντός του δεν αχνοβλέπει μία αχτίδα φωτός. Ένα τρεμόπαιγμα που κάνει ο ήλιος μέσα από τα βαριά σύννεφα που τον κρύβουν. Γι’ αυτό ο Έλληνας θα πρέπει να ψάξει μέσα του αντοχή (όχι ανοχή...) και καρτερία. Να αγωνιστεί ώστε να βγει από το αδιέξοδο. Και να στείλει τον μοντέρνο κατακτητή και τους δοσύλλογους νεο-γερμανοτσολιάδες του για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (έτσι δεν το ‘λεγε ο μπαμπάς του Γιωργάκη;).
Ζούμε υπό κατοχή. Δεν έχει σημασία αν είναι Γερμανική ή Ευρωπαϊκή. Σημασία ότι πάντα θα υπάρχει ο «Τσολάκογλου». Να δέχεται τις σφαλιάρες της δυτικοευρωπαϊκής υποκουλτούρας και να παρουσιάζει στον απλό λαό τον ηθικό και οικονομικό κατήφορο ως μονόδρομο.
Μόνο που η Ελληνική Ιστορία εκτός από τον Τσολάκογλου είχε και τον Βερσή που πάνω από όλα αισθανόταν τιμή και αγάπη γι’ αυτό που έκανε. Και απου είχε το ψυχικό σθένος να αυτοκτονήσει όταν τον διέταξαν να παραδώσει τα κανόνια του, δείχνοντας την διέξοδο καθώς και  την ανατολή της ελπίδας για την αποτίναξη του ζυγού του κατακτητή.
Κλείνω παραπέμποντας στο παλιό καλό κινηματιογράφο και στην τανία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» (αχ και που να ξέρατε...)., στην ακόλουθη διεύθυνση: www.youtube.com/watch?v=5n5BEDrd7FE&feature=related
Ψηλά το κεφάλι και να θυμόμαστε: Την ελπίδα θα την βρει ο καθένας μέσα του στις ρίζες των προγόνων του και στις αρχές του Ελληνισμού.
                Καλά Χριστούγεννα!