Η Τετάρτη 9 Μαρτίου ήταν μία ηλιόλουστη μέρα. Παγερή μεν τις πρώτες πρωϊνές ώρες, πλην όμως ηλιοφώτιστη, χωρίς αέρα, με άνοδο της θερμοκρασίας από το μεσημέρι και μετά. Διαμετρικά αντίθετη από την προηγούμενη μέρα, μέρα κατά την οποία έπεσε χιόνι και η θερμοκρασία ήταν πολύ χαμηλή και σημειώθηκε παγετός ακόμη και σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο. Η χιονόπτωση, παρά τον φόβο που ενέσπειραν τα ΜΜΕ δεν ήταν μεγάλης έντασης, μία "αγάνα" χιόνι, ίσα-ίσα που "τό'στρωσε" στον κάμπο, δεν είναι δα και καταστροφή. Γενικά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ήταν μία συνηθισμένη χειμωνιάτικη μέρα, αυτό θα πει χειμώνας άλλωστε, χιόνια, βροχές και κρύο. Ο χειμώνας δεν είναι να ντύνεται κάποιος ελαφρά και να απολαμβάνει το καφεδάκι του σε υπαίθριο χώρο. Αυτή είναι άλλωστε και η μαγεία της φύσης: η εναλλαγή των εποχών. Κι αυτή είναι η διαφορά του homo sapiens (του ευφυούς ανθρώπου) από τα άλλα έμβια όντα: να γνωρίζει την εναλλαγή των εποχών και να προετοιμάζεται κατάλληλα, ώστε να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της κάθε εποχής.
Όλα αυτά βέβαια στην συνείδηση ημών των απλών θνητών, των ευφυών εμβίων όντων. Διότι στην συνείδηση των αυτοδιοικητικών αρχόντων αυτές οι καιρικές συνθήκες εγκυμονούν κινδύνους για τους πολίτες. Κι επειδή η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία οι κυβερνήτες αισθάνονται σαν τον πατερούλη που νοιάζεται ακόμη και για το πώς κοιμάται κάποιος στην κρεββατοκάμαρά του, φροντίζουν πάντα να μάς προστατεύουν. Και απεφάνθησαν: Να μην λειτουργήσουν τα σχολεία στα όρια της εξουσίας τους. Ο περιφερειάρχης έδωσε γενική κατεύθυνση κλίνοντας προς την άποψη να κλείσουν τα σχολεία και άφησε το θέμα να το χειριστούν οι δήμαρχοι κατά περίπτωση, (αφού η αρμοδιότητα πλέον λειτουργίας των σχολείων περιήλθε στις αρμοδιότητες των καλλικρατικών δήμων), κι αφού κρίνουν οι ίδιοι τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν στα όρια του δήμου τους. Κι επειδή οι δημοτικοί άρχοντες ενεργούν τις περισσότερες φορές χωρίς να σκέπτονται, ακολουθώντας την πεπατημένη, ακολουθώντας δηλ. το τι έπρατταν οι προηγούμενοι σε ανάλογες περιπτώσεις, και αγνοώντας προφανώς ότι κάθε απόφαση στηρίζεται σε διαφορετικά δεδομένα, εξέδωσαν ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία τα σχολεία θα παρέμειναν κλειστά την συγκεκριμένη μέρα.
Έτσι η πλειονότητα των εμπλεκομένων μένει κατενθουσιασμένη: οι μαθητές (αυριανοί ψηφοφόροι) πρωτίστως που δεν θα έκαναν μάθημα. Θα μού πείτε κι όταν λειτουργούν τα σχολεία, κάνουν μάθημα; Ε, αυτή είναι μία άλλη συζήτηση, που δεν επαρκούν πολλές αναρτήσεις για να φωτιστεί το θέμα. Οι καθηγητές, που θα έχουν έτσι ελεύθερο χρόνο να κάνουν τα ιδιαίτερά τους και μάλιστα σε παιδιά, που, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, είναι επικίνδυνο να πάνε στο σχολείο, δεν είναι όμως καθόλου επικίνδυνο να πάνε στο φροντιστήριο. Οι ιδιοκτήτες πολιτιστικών κέντρων και χώρων κοινωνικοποίησης των νέων (εδώ προσθέτετε ό,τι κατά περίπτωση θεωρείτε ως πολιτιστικό κέντρο, ιδίως οι γονείς). Οι δημοτικοί άρχοντες, που, αφουγκραζόμενοι το δημόσιο αίσθημα, μπορούν να πουν, κοιτάζοντας στα μάτια τους ψηφοφόρους τους, ότι εκτέλεσαν την εντολή τους και δικαίωσαν την επιλογή τους. Αυτοί που δεν μένουν ευχαριστημένοι είναι οι γονείς που έχουν πρόβλημα για την φροντίδα των παιδιών τους τις ώρες του σχολείου καθώς και οι φορολογούμενοι που, ενώ πληρώνουν αδρά για να υπάρξει ένα σύστημα εκπαίδευσης βασιζόμενο στην δημόσια παιδεία, διαπιστώνουν ότι αυτό δεν πραγματοποιείται. Το ότι οι δημοτικοί άρχοντες, οι ιδιοκτήτες "πολιτιστικών κέντρων", οι καθηγητές, είναι κι αυτοί γονείς και νοιάζονται για την μόρφωση των παιδιών τους, είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια. Το ότι οι ίδιοι είναι και φορολογούμενοι είναι επίσης μία αμελητέα παράμετρος του όλου προβλήματος. Ετσι μπορούν όλοι να κατακεραυνώνουν, στους ναούς της δημοκρατίας, τα καφενεία εννοώ, το ανάλγητο κράτος και τους τριακόσιους της Βουλής, που δεν κάνουν τίποτε για την πρόοδο της χώρας μας!
Πότε επιτέλους θα καταλάβουν οι δημοτικοί άρχοντες, θα καταλάβουμε όλοι εμείς, το εκλογικό σώμα, και με την σειρά μας να πιέσουμε τους αιρετούς μας άρχοντες, ότι η πραγματική προσφορά προς τους νέους, δεν είναι να τους χαϊδεύουμε τ' αυτιά, να τους γινόμαστε αρεστοί. Πρέπει να πιέσουμε τους δημοτικούς άρχοντες για να συνειδητοποιήσουν ότι η πραγματική προσφορά προς τους νέους, είναι να τους δείξουμε ότι η κατάκτηση της γνώσης απαιτεί θυσίες, ο δρόμος προς την πρόοδο, προς την ανάπτυξη, προς την ευημερία θέλει σκληρή δουλειά, θέλει στερήσεις. Πρέπει να καταλάβουν οι νέοι ότι χρειάζεται επιμήκυνση των ημερών διδασκαλίας, ότι χρειάζεται εντατικοποίηση των σπουδών, πρέπει να σταματήσει ο χαβαλές, οι αργίες για ψύλλου πήδημα, οι καταλήψεις. Πρέπει να πεισθούν οι νέοι, ιδίως οι φτωχότεροι εξ αυτών, που φοιτούν στα δημόσια σχολεία του δήμου μας, ότι ο μόνος τρόπος για να γίνουν ανταγωνιστικοί προς τα παιδιά των πλουσίων που φοιτούν στα ιδιωτικά και στα ξένα σχολεία, είναι να δουλεύουν αυτοί και οι δάσκαλοί τους σκληρά. Πρέπει να πείσουμε την δημοτική αρχή, αφού η ίδια δεν μπορεί να το καταλάβει, ότι, την στιγμή που η χώρα μας βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης, ο μόνος τρόπος να εξέλθουμε από την κρίση είναι να παράγουμε Παιδεία, να παράγουμε Γνώση. Η Παιδεία και η Γνώση είναι δύο προϋποθέσεις, που αν πληρωθούν, μπορούμε να ελπίζουμε σε μία συνολική ανάπτυξη. Γιατί έτσι θα γίνουμε πιο εξυπηρετικοί και ευγενικοί για να ενισχυθεί ο τουρισμός μας, πιο επαγγελματίες για να τονωθεί ο τομέας των υπηρεσιών μας, πιο ευαίσθητοι στην προστασία του περιβάλλοντος, πιο τολμηροί στις επενδύσεις σε καινοτόμες επιχειρήσεις, πιο προσεκτικοί στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, πιο ευσυνείδητοι στις δουλειές μας, πιο υπεύθυνοι στις συναλλαγές μας με το δημόσιο, πιο προσγειωμένοι στις απαιτήσεις μας, πιο συνετοί στην σχέση μας με τους αδυνάτους, πιό αξιοπρεπείς, πιό άνθρωποι τελικά.
Αν νομίζουμε ότι μπορούμε να συνεισφέρουμε ένα λιθαράκι για να πάει μπροστά αυτός ο έρμος τόπος, είναι να πούμε αλήθειες, όσο πικρές και στενάχωρες είναι και να αναλάβουμε τις ευθύνες που στον καθένα αναλογούν. Και μην νομίζουμε ότι τό θέμα της λειτουργίας των σχολείων είναι μόνον θέμα της κεντρικής εξουσίας. Είναι θέμα και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και κυρίως αυτής. Κι αν την κεντρική εξουσία μπορούμε, με τα μέσα που διαθέτουμε, να την επηρεάσουμε λίγο, την τοπική αυτοδιοίκηση μπορούμε, όχι μόνο να την επηρεάσουμε, αλλά και να την καθοδηγήσουμε.
Τσιούνης Ηρακλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου