Βράβευσαν, λένε οι ειδήσεις του Σαββάτου 5 Μαρτίου ενός τοπικού τηλεοπτικού διαύλου, τον επί 12ετίαν τέως (θέλω να πιστεύω τέως και όχι πρώην, αλοίμονο αν ξαναγίνει δήμαρχος) δήμαρχο του πρώην δήμου Αγ. Γεωργίου Τυμφρηστού, κ. Ν. Αντωνόπουλο. Η βράβευση έγινε από τον Σύλλογο των απανταχού Πτελεωτών κατα την διάρκεια του ετήσιου χορού τους σε κοσμικό κέντρο της Λαμίας. Και η απορία ενός απλού δημότη του δήμου Αγ. Γεωργίου: Προς τι η βράβευση; Τι το πρωτοποριακό, ποιό το παραγωγικό, ποιό το διαχρονικά ωφέλιμο έργο για τον δήμο και τους δημότες του παρήγαγε ο εν λόγω δήμαρχος, για να αξίζει μίας τέτοιας βράβευσης; Τι έπραξε ώστε να ξεχωρίζει από τους άλλους δημοτικούς άρχοντες; Τι τέλος πάντων συνέλαβε, μελέτησε και υλοποίησε αυτή η κορυφή, ο γκουρού της τοπικής αυτοδιοίκησης, που ήταν αδύνατο να πράξουν οι άλλοι μνηστήρες της δημοτικής αρχής; Μήπως η κατασκευή φαραωνικών, σπάταλων και αντιπαραγωγικών έργων, η κατασκευή προσωπικών τοιχείων αντιστήριξης και τσιμεντόστρωση προσωπικών δρόμων βαπτισθέντων και ονοματισθέντων ως έργων κοινής ωφέλειας, η μεροληπτική απ' ευθείας ανάθεση έργων σε ημετέρους ευνοουμένους ψηφοφόρους και υποστηρικτές του, η παντελής αδυναμία διοίκησης των οργάνων του δήμου, η κληροδότηση χρεών αγνώστου ύψους που, ενδεχομένως να εγγίζουν το 1εκ.Ευρώ, αποτελούν αποδοχή ως επιτυχημένης της δημαρχιακής του θητείας και συνιστούν λόγο επιβράβευσης;
Ο κ. Ν. Αντωνόπουλος ενσάρκωσε όλες τις αδυναμίες, ατέλειες, παθογένειες και καταδικαστέες πρακτικές του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος που οδήγησε την χώρα μας σ' αυτή την πρωτοφανή ηθική, οικονομική και πολιτιστική κρίση. Επιλογή μετριοτήτων αντί αρίστων και καταλλήλων προσώπων για την στελέχωση, οργάνωση του δήμου, έλλειψη οράματος για την επί στέρεας βάσης οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, αναξιοκρατία και ρουσφετολoγία αναχθείσα σε επιστήμη, προκλητική αδιαφορία για την εφαρμογή της ουσίας του νόμου αντικαθιστώντας την με την τυπική εφαρμογή, καταρράκωση κάθε ιδεολογικής αρχής, σύμπραξη ακόμη και με τον διάβολο και χρήση κάθε θεμιτού και αθέμιτου τρόπου προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη νίκη στις εκλογές, μία σπάταλη και χωρίς επιλογή μεταξύ μακροχρονίως ωφελίμου για τον τόπο και βραχυχρονίως χρησίμου για τον ίδιο, διαχείριση του δημόσιου χρήματος, αναγωγή σε κανόνα της πολιτικάντικης μακιαβελλικής θέσης "άλλα λέμε, άλλα εννοούμε κι άλλα κάνουμε'. Έχει κι αυτός μεγάλο μερίδιο ευθύνης όπως κι άλλοι συνάδελφοί του δήμαρχοι για την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος. Ενδεχομένως και αυτόν, μαζί με πολλούς άλλους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης, να εννοούσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης όταν έλεγε "μαζί τα φάγαμε".
Η βράβευση μού θύμισε την παροιμία "Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει". Μού θυμίζει τις εκπομπές στην τηλεόραση, όπου ο παρουσιαστής μίας εκπομπής προσκαλεί έναν άλλο παρουσιαστή μίας άλλης εκπομπής, κι ο δεύτερος με την σειρά του ανταποδίδει την πρόσκληση και αμφότεροι λιβανίζονται κι εκφράζουν τον θαυμασμό τους για το μεγαλείο του προσκεκλημένου. Για τους γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα στην περιοχή μας, ο τέως δήμαρχος οφείλει πολλά στους "προύχοντες" της Πτελέας. Τον υποστήριξαν, τον ψήφισαν, τον εξέλεξαν δήμαρχο, κι αυτός με την σειρά του επιβράβευσε τους "προύχοντες" αυτούς. Τους έκανε αντιδημάρχους επί πολλές θητείες, παρ' ότι σύμφωνα με τον νόμο δεν εδικαιούντο αφού δεν διέμεναν στην επικράτεια του δήμου, αλλά τουλάχιστον 50 χιλιόμετρα μακριά. "Τόνα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυό το πρόσωπο", λέει ο πάνσοφος λαός. Ο ένας βοήθησε τον άλλον και οι δυό την μακροημέρευσή τους στον δήμο. Κι αφού γι' αυτούς, αυτός ήταν ο σκοπός τους, προχώρησαν και στο επόμενο βήμα: στην βράβευση, αφού πλέον αμφότεροι είναι εκτός κεντρικής αυτοδιοικητικής σκηνής, (ενδεχομένως στα παρασκήνια να μην είναι). Και αυτοί έκαναν καλά την δουλειά τους εις υγείαν των κορόϊδων. Κι επειδή εγώ δεν επιθυμώ να θεωρούμαι κορόϊδο και να μένω απαθής, θα τους απονείμω τιμητικό τίτλο τιμής. Όχι όμως αυτόν του βραβείου, αλλά του αναθέματος, για όσα δεινά επισώρευσαν στην περιοχή μας.
Τσιούνης Ηρακλής
Ο κ. Ν. Αντωνόπουλος ενσάρκωσε όλες τις αδυναμίες, ατέλειες, παθογένειες και καταδικαστέες πρακτικές του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος που οδήγησε την χώρα μας σ' αυτή την πρωτοφανή ηθική, οικονομική και πολιτιστική κρίση. Επιλογή μετριοτήτων αντί αρίστων και καταλλήλων προσώπων για την στελέχωση, οργάνωση του δήμου, έλλειψη οράματος για την επί στέρεας βάσης οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, αναξιοκρατία και ρουσφετολoγία αναχθείσα σε επιστήμη, προκλητική αδιαφορία για την εφαρμογή της ουσίας του νόμου αντικαθιστώντας την με την τυπική εφαρμογή, καταρράκωση κάθε ιδεολογικής αρχής, σύμπραξη ακόμη και με τον διάβολο και χρήση κάθε θεμιτού και αθέμιτου τρόπου προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη νίκη στις εκλογές, μία σπάταλη και χωρίς επιλογή μεταξύ μακροχρονίως ωφελίμου για τον τόπο και βραχυχρονίως χρησίμου για τον ίδιο, διαχείριση του δημόσιου χρήματος, αναγωγή σε κανόνα της πολιτικάντικης μακιαβελλικής θέσης "άλλα λέμε, άλλα εννοούμε κι άλλα κάνουμε'. Έχει κι αυτός μεγάλο μερίδιο ευθύνης όπως κι άλλοι συνάδελφοί του δήμαρχοι για την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος. Ενδεχομένως και αυτόν, μαζί με πολλούς άλλους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης, να εννοούσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης όταν έλεγε "μαζί τα φάγαμε".
Η βράβευση μού θύμισε την παροιμία "Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει". Μού θυμίζει τις εκπομπές στην τηλεόραση, όπου ο παρουσιαστής μίας εκπομπής προσκαλεί έναν άλλο παρουσιαστή μίας άλλης εκπομπής, κι ο δεύτερος με την σειρά του ανταποδίδει την πρόσκληση και αμφότεροι λιβανίζονται κι εκφράζουν τον θαυμασμό τους για το μεγαλείο του προσκεκλημένου. Για τους γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα στην περιοχή μας, ο τέως δήμαρχος οφείλει πολλά στους "προύχοντες" της Πτελέας. Τον υποστήριξαν, τον ψήφισαν, τον εξέλεξαν δήμαρχο, κι αυτός με την σειρά του επιβράβευσε τους "προύχοντες" αυτούς. Τους έκανε αντιδημάρχους επί πολλές θητείες, παρ' ότι σύμφωνα με τον νόμο δεν εδικαιούντο αφού δεν διέμεναν στην επικράτεια του δήμου, αλλά τουλάχιστον 50 χιλιόμετρα μακριά. "Τόνα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυό το πρόσωπο", λέει ο πάνσοφος λαός. Ο ένας βοήθησε τον άλλον και οι δυό την μακροημέρευσή τους στον δήμο. Κι αφού γι' αυτούς, αυτός ήταν ο σκοπός τους, προχώρησαν και στο επόμενο βήμα: στην βράβευση, αφού πλέον αμφότεροι είναι εκτός κεντρικής αυτοδιοικητικής σκηνής, (ενδεχομένως στα παρασκήνια να μην είναι). Και αυτοί έκαναν καλά την δουλειά τους εις υγείαν των κορόϊδων. Κι επειδή εγώ δεν επιθυμώ να θεωρούμαι κορόϊδο και να μένω απαθής, θα τους απονείμω τιμητικό τίτλο τιμής. Όχι όμως αυτόν του βραβείου, αλλά του αναθέματος, για όσα δεινά επισώρευσαν στην περιοχή μας.
Τσιούνης Ηρακλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου