Απογραφή πληθυσμού 2011

Στην αρχή νόμισα ότι βρίσκομαι 200 χρόνια πίσω, στα 1811, τότε που η Ελλάς αποτελούσε μέρος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Δεν ξέρω αν και τότε ο Σουλτάνος είχε διατάξει γενική απογραφή του πληθυσμού, η αίσθησή μου όμως είναι ότι και τώρα το ίδιο
σκεπτικό επικράτησε στους, ανά την επικράτεια υπεύθυνους για την διενέργειά της, άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η εντύπωση
που σχημάτισα ήταν ότι και τώρα, όπως και τότε, οι δημοτικοί άρχοντες προσπάθησαν να εξαπατήσουν την Αρχή, το Γκουβέρνο, που
διέταξε την Απογραφή. Τότε όμως η Ελλάς δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος, και οι υπόδουλοι Έλληνες, έβλεπαν με καχυποψία και προσπαθούσαν
να αποφύγουν, να υπονομεύσουν οποιοδήποτε φιρμάνι εξέδιδε ο Σουλτάνος. Και μάλλον είχαν δίκηο αφού είναι λογικό ο καταπιεσμένος,
ο υπόδουλος, ο στερούμενος των βασικών δικαιωμάτων, να μεταχειρισθεί οποιοδήποτε τρόπο για να αποφύγει ό,τι προσπαθεί να του
επιβάλει ο δυνάστης. Δυστυχώς όμως αυτήν την καχυποψία οι Έλληνες δεν κατάφεραν να αποβάλουν στα 190 χρόνια του ελεύθερου βίου
τους. Οποιοδήποτε μέτρο αποφασιστεί, οποιαδήποτε καινοτόμος προσπάθεια εισαχθεί στο σύστημα διακυβέρνησης, από την νομοθετική και
εκτελεστική εξουσία θεωρούνται εκ προοιμίου κακά και εκ του πονηρού. Και το κακό δεν είναι ότι θεωρούνται από τους απλούς πολίτες,
ως τέτοια, αλλά και από ένα μεγάλο ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων και των υπαλλήλων των ΟΤΑ, δηλαδή των κατ'εξοχήν επιφορτισμένων
οργάνων της Πολιτείας για την εφαρμογή τους.

Ως γνωστόν, την περίοδο 12-24 Μαϊου τρέχοντος έτους, διεξήχθη στην χώρα μας η Γενική Απογραφή πληθυσμού και κατοικιών, μία
διαδικασία που επαναλαμβάνεται κάθε 10 χρόνια και η οποία αποσκοπεί να καταμετρήσει επακριβώς τον πληθυσμό και να αναδείξει την
σύνθεσή του, όπως και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά τα οποία οι σχετικοί επιστήμονες ονομάζουν "ποιοτικά" στοιχεία. Δηλ. πόσοι είναι
άνδρες,πόσες γυναίκες, πόσα παιδιά, μεσήλικες, ηλικιωμένοι, κλπ. Τα στοιχεία αυτά είναι γνωστά στις Αρχές, περίπου, κατά
προσέγγιση, δεν είναι όμως επακριβώς καταμετρημένα, γι'αυτό η Στατιστική Αρχή προσπαθεί μέσω της απογραφής και ξοδεύοντας χρήματα,
εποχή κατα την οποία τα έχουμε περισσότερο από ποτέ ανάγκη, να σχηματίσει πληρέστερη εικόνα, συλλέγοντας όλα τα στοιχεία. Τα τζίνια
όμως της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, απανταχού της Ελλάδος για να είμαστε δίκαιοι, καθώς και οι πάσης φύσεως πολιτιστικοί σύλλογοι,
πόλεων, κωμοπόλεων, χωριών και οικισμών, επειδή θεώρησαν ως ευκαιρία αρμέγματος του κρατικού Κορβανά και οικονομικής ενίσχυσης
των περιοχών στις οποίες γεννήθηκαν, επιδόθηκαν σ''έναν αγώνα δρόμου για το ποιός θα εξαπατήσει περισσότερο την Πολιτεία. Το τι
μέσα και τι κόλπα εφευρέθηκαν προκαλούν και τον πιο ευφάνταστο μυθοπλάστη. Όλα έγιναν για "το καλό του τόπου τους", άρα παύουν εξ
αρχής οι ενδοιασμοί και οι ενοχές. Για το καλό του τόπου, ο,τιδήποτε παράτυπο, παράνομο, αισχρό και ανήθικο επιτρέπεται. Εμβαπτίζεται
στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και καθαγιάζεται αυτομάτως, ο δε εκφράζων αντίθετη άποψη, είναι κατάπτυστος προδότης της περιοχής του,
μπορεί δε να καταδικαστεί με συνοπτικές διαδικασίες ενώπιον λαϊκού δικαστηρίου και να αποπεμφθεί άπαξ διά παντός από την συνείδηση
των συγχωριανών του. Για το καλό του τόπου οι δημοτικοί άρχοντες την δεκαετία του '80 έδιναν ψεύτικες βεβαιώσεις στους αγρότες και
κτηνοτρόφους γιά να πάρουν ψεύτικες αποζημιώσεις από την τότε ΕΟΚ, για το καλό της χώρας οι κυβερνήσεις της χώρας μας, την δεκαετία
του 2000, έδιναν ψεύτικα στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Είδαμε που μάς οδήγησε η πρακτική αυτή. Το δυστύχημα όμως είναι,
δεν βάλαμε μυαλό. Κι εξακολουθούμε να διαπράττουμε τα ίδια λάθη.

Προσωπικά ανήκω στην κατηγορία των, ούτως ειπείν, "προδοτών". Εξέφρασα την άποψη ότι το μακροχρόνιο συμφέρον μας είναι να πούμε την
αλήθεια. Όχι μόνον διότι αυτός που λέει την αλήθεια βγαίνει σε βάθος χρόνου πάντοτε κερδισμένος, αλλά και διότι με το να απογραφούμε
όπως και όσοι είμαστε θα μάς ωφελούσε πολλαπλώς. Πρώτον την Πολιτεία, δηλαδή εμμέσως εμάς, αφού θα κατέγραφε την πραγματικότητα, θα
εκπληρούσε δηλ. τον σκοπό για τον οποίο διετάχθη η απογραφή. Δεύτερον, αμέσως εμάς τους ίδιους, αφού θα έδινε στην δημοτική αρχή την
πραγματική εικόνα του πληθυσμού του δήμου, τον οποίο καλείται να διοικήσει. Τρίτον την καθημαγμένη και ταλαιπωρημένη χώρα μας από
τα καμώματα των κατοίκων της. Τέταρτον αυτή ταύτη την έννοια της αλήθειας, την υπακοή στους Νόμους και την εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης
στις Αρχές. Όταν η ίδια η Δημοτική Αρχή παρανομεί και παρατυπει, αφ' ενός δίνει το κακό παράδειγμα στους δημότες και αφ' ετέρου δεν έχει
το ηθικό δικαίωμα να απαιτήσει την εφαρμογή του νόμου από τους δημότες του. "Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν, ό, τι είναι αληθές"
απάντησε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, όταν ορισμένοι φίλοι του τον παρατήρησαν γιατί έγραψε αυτός, ο εθνικός ποιητής, το ποίημα "Πόρφυρας" στο οποίο περιέγραφε ένα πραγματικό
περιστατικό, τον θάνατο ενός Αγγλου στρατιώτη από επίθεση καρχαριοειδούς.

Η δημοτική αρχή έπρεπε να δώσει αυστηρές εντολές στα όργανα τα επιφορτισμένα με το καθήκον της διενέργειας της απογραφής. Η αλήθεια,
Η πλήρης αποτύπωση των στοιχείων των απογραφομένων θα έδινε την δυνατότητα να γίνει σχεδιασμός στηριζόμενος σε πραγματικά δε
δομένα. Θα μάθαινε λοιπόν ότι στο χωριό μου, στην Μερκάδα διαμένουν τον χειμώνα τόσοι κάτοικοι, αυτής της ηλικίας, μία πολύτιμη πληροφορία
με βάση την οποία θα μπορούσε να προγραμματίσει την επέκταση, ή την περικοπή του προγράμματος "Βοήθεια στο σπίτι". Θα μάθαινε ότι
υπάρχουν τόσα παιδιά, τα οποία πρέπει να μεταφέρονται για εκπαίδευση εκεί όπου λειτουργούν σχολεία, ή δεν υπάρχουν καθόλου μαθητούδια,
άρα η ανάγκη για την μεταφορά τους δεν υφίσταται. Θα μάθαινε πόσοι κάτοικοι διαμένουν μόνιμα, ώστε να σχεδιάσει την επέκταση ή όχι
του δικτύου ηλεκτροφωτισμού και όχι να θεωρεί και να προβάλει ως έργο πνοής την τοποθέτηση υπαίθριων λαμπτήρων για να διευκολύνονται
τα συμπαθή θηλαστικά, οι παμπόνηρες αλεπούδες, να βρουν την τροφή τους, διευκόλυνση που ούτως ή άλλως δεν χρειάζονται. Θα μάθαινε πόσα
παιδιά υπάρχουν σε κάθε χωριό ώστε να σχεδιάσει την κατασκευή γηπέδων και όχι να υποβάλει αιτήματα κατασκευής άχρηστων εγκαταστάσεων,
(άχρηστων υπό την έννοια της πλημμελούς χρήσης τους) προς την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Αντί λοιπόν οι συνεργάτες του δημάρχου να
ασχολούνται με το πώς θα απογράψουν περισσότερο κόσμο, εφευρίσκοντας πρωτότυπους τρόπους προσέλκυσής τους και εξαντλώντας κάθε θεμιτό
και αθέμιτο μέσο, θα ήταν περισσότερο εποικοδομητικό και ωφέλιμο να ασχολούνται με το πώς θα αξιοποιηθεί καλύτερα η περιουσία του δήμου.
Αντί να ασχολούνται με την τήρηση "διπλών λογιστικών βιβλίων" κατά τα πρότυπα των φοροδιαφευγουσών επιχειρήσεων, καλύτερα θα ήταν να
ενημερώνονται για τις νέες αρμοδιότητες των Καλλικρατικών ΟΤΑ. Θα μού πείτε ότι το να παρακαλάς κόσμο να έρθει για να απογραφεί στο χωριό
είναι ευκολότερο από το να σχεδιάζεις, να χαράζεις πολιτική, να παρακολουθείς την εφαρμογή του χωροταξικού σχεδίου του δήμου σου και να οραματίζεσαι τον δήμο του 2030. Την πρώτη εργασία μπορούν να την εκτελέσουν όλοι οι εκλεγέντες δημοτικοί σύμβουλοι, την δεύτερη, όμως
ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού.


Τσιούνης Ηρακλής