Προσκύνημα στην Ιερά Μονή Καρακάλλου Αγίου Όρους

Μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα είχα την ευκαιρία για ένα τάχιστο ταξίδι - προσκύνημα στην Ιερά Μονή Καρακάλλου Αγίου Όρους. Η εμπειρία όλου του ταξιδιού ήταν ξεχωριστή και σίγουρα αφού αποτελεί ένα από τα μέρη της Ελλέδας που είναι δυσπρόσιτα, η εμπειρία αυτή μένει άγνωστη σε πολλούς Έλληνες.

Η Ιερά Μονή Καρακάλλου βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της χερσονήσου του Άθω, περίπου στο μέσο αυτής. Για τον προσκυνητή που ταξιδεύει από Ουρανούπολη το ταξίδι είναι διάρκειας περίπου τριών ωρών. Το πλοιάριο που σε μεταφέρει κάνει περίπου δύο (2) ώρες να δέσει στον οικισμό της Δάφνης. Από εκεί απαιτείται να διανύσεις διαδρομή περίπου μιας ώρας σε δύσβατα δρομολόγια, όλα χωματόδρομοι, ώστε να φτάσεις στον προόρισμό σου. Η Μονή Καρακάλλου απέχει περίπου ΄4ο λεπτά από την πρωτεύουσα Καρυές, ενώ γειτνιάζει με τις Μονές Ιβήρων και Φιλοθέου.

Κύριο εξωτερικό χαρακτηριστικό της Μονής είναι ο επιβλητικός πύργος, ο οποίος βρίσκεται σε άριστη κατάσταση. Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα της Βυζαντινής αρχιτεκτονικής.

Διαιρείται σε επίπεδα ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι διαθέτει σύμφωνα και με τις περιγραφές των γερόντων σε άριστη κατάτσαση τις αμυντικές δομές του (καταχύστρες νερού και λαδιού και πολεμίστρες). Ο περιβάλον χώρος της Μονής διαθέτει άριστα συντηρημένα πλακόστρωτα ενώ τα ανθισμενα κηπάρια δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό "Περιβόλι της Παναγιάς". Πολύ σημαντική είναι η συμβολή του Γέροντα Συμεών ο οποίος επιφορτισμένος με την φρονίδα των φυτών της Μονής έχει επιτελέσει πραγματικό άθλο.

Στο εσωτερικό της Μονής δέος μας προκάλεσαν οι θύρες της οι οποίες είναι κατασκευασμένες εδώ και 10 αιώνες από ξύλο επενδεδυμένο με φύλλα σιδήρου καθιστώντας τις πραγματκά θωρακισμένες. Εντύπωση προκαλέι η ευταξία και άριστη εικόνα όλων των χώρων της Μονής η οποία κερδίζει την καρδιά του ταπεινού προσκυνητή όντας λιτή και απέριττη.

Ο Εσπερινός τελέστηκε στις 14:00 με όλο το Βυζαντινό τελετουργικό, με την ευλάβεια των μοναχών αλλά και των πιστών να είναι διάχυτη. Μετά, προσεφέρθη δείπνο το οποίο ήταν χαρακτηριστκό της λιτής και δύσκολης ζωής που διάγουν οι μοναχοί (λαχανόρυζο, ταραμοσαλάτα και υπεροχο μάυρο αγιορείτικο ψωμί). Το κρασί ήταν υπέροχο επιβεβαιώνοντας την φήμη των Αγιοριτών Μοναχών για την εξαιρετική γνώση και εμπειρία στην παρασκευή καρασιού.

Ο όρθρος και η Θεία Λειτουργία που τελέστηκαν από τις 01:30 μέχρι τις 05:00 αποτέλεσαν μια προτώγνωρη εμπειρία. Οποιαδήποτε περιγραφή δεν μπορεί να δώσει γλαφυρά την ατμόσφαιρα κατάνυξης και ευλάβειας που επικρατούσε, ενώ οι φωνές των μοναχών που δοξολογούσαν τον Κύριο μένουν βαθιά χαραγμένες στην καρδιά των πιστών. Η σεβάσμια μορφή του Καθηγούμενου Φιλόθεου είναι πραγματικά ασκητική και αποπνέει αγιότητα.

Το πρωί με τις ευλογίες του καθηγούμενου και του Γέροντα Συμεών αναχωρήσαμε και επιστρέψαμε στην Ουρανούπολη και από εκεί στην Θεσαλονίκη. Ένα κομμάτι μας όμως έμεινε στο υπέροχο Άγιο Όρος το οποίο την συγκεκριμένη στιγμή βιώνει μία περίοδο άνθισης. Η ένταξη όλων σχεδόν των Μονών σε προγράμματα ανστήλωσης - ανακαίνισης επιδοτούμενα από τη Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει δώσει εικόνα ανανέωσης και ζωντάνιας. Η προσέλευση μοναχών νεαρής, μάλιστα ηλικίας έχει εμπνεύσει την μοναστική κοινωνία. Σίγουρα δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τα κίνητρα, του λόγους και τις επιλογές αυτών των ανθρώπων. Εκείνο όμως, που καταλαβαίνουμε ότι έστω και για μια ημέρα γευτήκαμε την ατμόσφαιρα των μοναστηριών και την αγιότητα όλης της Αθωνικής χερσονήσου. Γι' αυτό ανεπιφύλακτα συστήνουμε σε όλους, ανεξάρτητα από πιστεύω και διαφωνίες με την μοναχική ζωή, να γίνουν κοινωνοί αυτής της ζωής έστω και για μία ημέρα και να λαμπρύνουν τον βίο τους με αυτήν την εμπειρία.

Δυτική Φθιώτιδα: Τόσο κοντά και τόσο μακριά

Για όσους είναι λάτρεις της περιπέτειας και της περιήγησης, σίγουρα ο χώρος της Δυτικής Φθιώτιδας είναι γνωστός και αγαπημένος. Η αυξανόμενη οικονομική κρίση, όμως, και οι σύγχρονες εργασιακές απαιτήσεις έχουν αποστερήσει από πολύ κόσμο την δυνατότητα να αφιερώνουν το Σαββατοκυριακό τους στην αναψυχή, συνδυάζοντάς την με περιηγήσεις σε άγνωστες περιοχές της χώρας μας.

Η Δυτική Φθιώτιδα αποτελεί ένα από τα πιο ωραία μέρη της Ελλάδας έχοντας ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα: η απόσταση των 200 χλμ από την Αθήνα, σίγουρα δεν είναι απαγορευτική για μία, έστω και ημερήσια, βόλτα σ' αυτήν την γραφική γωνιά της Ελλάδας.

Πολλές φορές, δυστυχώς προσωπικά συμφέροντα και μικροαστικοί περιορισμοί, αντιστρέφουν δυναμικές που αναπτύσσονται και τις οδηγούν σε αποτυχία. Και αυτό αποτελεί το στρατηγικό μειονέκτημα αυτής της περιοχής. Όλοι οι πολίτες της Δυτικής Φθιώτιδας αγαπούν τον τόπο τους. Πόσοι όμως είναι αποφασισμένοι να παλέψουν γι' αυτόν; Πόσοι μπορούν να παραμερίσουν προσωπικά συμφέροντα και επιδιώξεις για να γίνουν αρωγοί μίας προσπάθειας αναμόρφωσης και ποιοτικής αναβάθμισης της περιοχής; Στον τόπο αυτό μόνο μετά από καταστροφές είδαμε έργα. (Έπρεπε να φουσκώσει ο Σπερχειός για να γίνει η καινούργια γέφυρα Μακρακώμης - Σπερχειάδας). Ότι προγραμματίζεται περνά από τον λεπτότατο κόσκινο την λαϊκής κριτικής και δυσαρέσκειας, η οποία πηγάζει από την στενομυαλιά και την εσωστρέφεια.

Διαπίστωσα ότι υπάρχει αντίδραση σχετικά με την επιλογή παράκαμψης της κωμόπολης της Μακρακώμης με την κατασκευή ενός νέου οδικού άξονα Λαμίας - Καρπενησίου. Σίγουρα, οι προσφιλείς και αγαπητοί φίλοι μας Μακαρκωμίτες αγωνιούν για την πόλη τους. Θλίβονται για την περιθωριοποίησή της. Και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το μέλλον και την εγκατάλειψη της περιοχής τους.

Αλλά ποιός είναι ο Αντικειμενικός Σκοπός της όλης προσπάθειας αναβάθμισης της Δυτικής Φθιώτιδας; Οι χυλοπίτες της Κυρά Ζωής από την Μακρακώμη (που υπάρχει φόβος ότι θα μείνουν απούλητες), ή ο στρατηγικός σκοπός της πλήρους αειφόρου ανάπτυξης της περιοχής. Ο στόχος δεν θα επιτευχθεί από στην πλατεία της Μακρακώμης. Άλλωστε όποιος περαστικός θέλει να πιεί εκεί καφέ, θα το κάνει. Ο στόχος θα επιτευχθεί με τη συλλογική δράση, τον ακούραστο και αδιάκοπο αγώνα για προβολή του τόπου, την τουριστική του πρόοδο, την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, αλλά πρώτιστα: Με τον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος οδικού δικτύου, την ανάπτυξη σύγχρονων και οικολογικών μορφών ενέργειας, την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πόλεων - χωριών μας, και με την σύγχρονη τεχνολογική πρόοδο σε συνδυασμό με την παράδοση, που θα δημιουργήσουν επιπρόσθετες θέσεις εργασίας, θα κλείσουν τα χείλη της αιμορραγούσας πηγής της αστυφιλίας, θα βελτιώσουν την εικόνα του τόπου μας προς τα έξω και θα προσελκύσουν το φυσιολατρικό κοινό.

Ο αντικειμενικός σκοπός απαιτεί λοιπόν εύκολη πρόσβαση αυτού του κοινού σε οειρεμένες περιοχές από πλευράς φυσικού κάλλους. Αυτό θα αποτελέσει την απαρχή της προόδου και της ευημερίας. Τότε και μόνον τότε θα μπορέουμε να έχουμε προόδο και σε τομείς όπως είνα το εμπόριο.

Ας σκεφτόμαστε λοιπόν προτού μιλήσουμε και επικρίνουμε επιλογές και προσπάθειες, αλλά να επιζητούμε συνεχώς την βελτίωση κα την πρόοδο.

Υ.Γ Δεν έχω τίποτε με τις χυλοπίτες της κυρά-Ζωής (τυχαίο παράδειγμα). Απλά πιστεύω, ότι της μανούλας μου είναι καλύτερες!!!

ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ:
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Η δεκαετία του 2000 χαρακτηρίζεται από μία δραματική μεταστροφή των κλιματολογικών συνθηκών γεγονός που υπενθυμίζει στους ανθρώπους την βαρύτητα της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει ο πλανήτης μας εξαιτίας της μακροχρόνιας και βίαιης ανθρώπινης δραστηριότητας.
Η συνεχής αύξηση του πληθυσμού της ανθρωπότητας, δημιουργεί όλο και πιο επιτακτική την ανάγκη για την παραγωγή ποσών ενέργειας, δυστυχώς όμως, σε βάρος του περιβάλλοντος και του κλίματος του πλανήτη μας. Η τεράστια κατανάλωση των υπαρχόντων αποθεμάτων ενέργειας στον πλανήτη έχει οδηγήσει τους επιστήμονες να προχωρήσουν με όλο και μεγαλύτερους ρυθμούς για την ανακάλυψη και εκμετάλλευση μορφών ενέργειας που θα χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη διάρκεια και ταυτόχρονα από πιο φιλική, προς το γήινο περιβάλλον, εκμετάλλευση και κατανάλωση.
Η αιολική ενέργεια, η παραγωγή ενέργειας με τη χρήση του ανέμου είναι κάτι το οποίο έχει εστιάσει πάνω του τα βλέμματα των επιστημόνων, χωρίς όμως, να πρόκειται για κάτι το πρωτόγνωρο αφού από αρχαιοτάτων χρόνων ο άνθρωπος έκανε χρήση της σε μία εφαρμογή, όπως ήταν ο ανεμόμυλος.
Η αιολική ενέργεια απαιτεί ως κύρια προϋπόθεση την ύπαρξη ανέμων. Οι άνεμοι δημιουργούνται εξαιτίας της ηλιακής ακτινοβολίας. Αυτό γίνεται γιατί η ανομοιόμορφη θέρμανση της επιφάνειας της γης από τον ήλιο, έχει σαν αποτέλεσμα την μετακίνηση μεγάλων ποσοτήτων αέρα από μία περιοχή σε μία άλλη. Έτσι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ηλιακή ακτινοβολία είναι, έμμεσα η παραγωγός της αιολικής ενέργειας.
Για να μπορέσει ο αέρας να μετατραπεί σε ενέργεια απαιτείται η ύπαρξη μίας διάταξης - μηχανής η οποία είναι γνωστή ως ανεμογεννήτρια. Αυτή μετατρέπει την ενέργεια του ανέμου σε ηλεκτρική. Οι ανεμογεννήτριες διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Σε αυτές του οριζοντίου και σε αυτές του κατακόρυφου άξονα. Η κύρια διαφορά τους είναι ότι στις μεν πρώτες, ο δρομέας είναι τύπου έλικα και ο άξονας της γεννήτριας περιστρέφεται συνεχώς παράλληλα με τον άνεμο. Στις γεννήτριες κατακόρυφου άξονα αυτός διατηρείται σταθερός.
Από τις δύο αυτές μορφές η ποιο διαδεδομένη είναι ο τύπος του οριζόντιου άξονα (αποτελούν το 90% του παγκοσμίου συνόλου των γεννητριών) διότι παρουσιάζει τόσο τεχνικά πλεονεκτήματα, όντας πιο εύκολη κατασκευή, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα πιο λίγες φθορές αλλά και μικρότερες απώλειες ενέργειας. Μία γεννήτρια οριζοντίου άξονα έχει την δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος πάνω από 500 Kw ενώ επίσης, έχει την δυνατότητα της απ’ ευθείας σύνδεσης στο ηλεκτρικό δίκτυο μίας περιοχής – χώρας. Συνήθως μία ανεμογεννήτρια παράγει ηλεκτρική ενέργεια, ισχύος μεταξύ 50 και 300 Kw.
Η απαιτούμενη ταχύτητα του ανέμου για να λειτουργήσει μία τέτοια γεννήτρια είναι τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα την ώρα ενώ όταν αναπτύσσονται σφοδροί άνεμοι η όλη κατασκευή διαθέτει ασφαλιστική διάταξη τύπου φρένου για την προστασία της. Για να μπορέσει η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια να καλύψει πραγματικά τις διαμορφούμενες ανάγκες θα πρέπει να υπάρχουν αρκετές ανεμογεννήτριες οι οποίες όλες μαζί συνιστούν την έννοια του αιολικού πάρκου. Δηλαδή, μίας περιοχής όπου υπάρχει πλεόνασμα αιολικού δυναμικού και μπορούν να λειτουργήσουν ταυτόχρονα 20 ή και περισσότερες γεννήτριες (συστοιχία γεννητριών), παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια που θα είναι όντως εκμεταλλεύσιμη.
Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια καταλήγει σε μετασχηματιστή ο οποίος μετασχηματίζει τα αρχικά παραγόμενα 25.000 Volts σε 400.000 Volts ώστε να είναι δυνατή η μεταφορά της μέσω του δικτύου και σε μεγάλες αποστάσεις.
Μέχρι σήμερα, η χρήση της αιολικής ενέργειας καίτοι περιορισμένη έχει να επιδείξει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:
α) Εκτεταμένα οικονομικά οφέλη λόγω της επωφελούς από οικονομική άποψη παραγωγής και της ταυτόχρονης εξοικονόμησης σημαντικά μεγάλων ποσοτήτων καυσίμων
β) Την εν γένει αύξηση της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος σε συνδυασμό με τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της ανθρώπινης δραστηριότητας
γ) Μείωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος αφού σύμφωνα με μελέτες και από την μέχρι τώρα χρήση της έχει αποδειχτεί ότι η ετήσια παραγωγή μίας γεννήτριας 550 Kw υποκαθιστά την ενέργεια από την καύση 2.700 βαρελιών πετρελαίου, έχοντας ως συνακόλουθο την μη έκλυση στην ατμόσφαιρα διοξειδίου του άνθρακα συνολική ποσότητας 735 τόνων καθώς και 2 τόνων λοιπών ρύπων. Αξίζει να προστεθεί ότι η παγκόσμια δραστηριοποιούμενη οργάνωση Greenpeace προτείνει την εκτεταμένη χρήση της αιολικής ενέργειας ως ένα από τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την αναστροφή της παγκόσμιας κατάστασης του περιβάλλοντος
δ) τέλος έχει υπολογιστεί ότι για κάθε 1 Mw ηλεκτρικής ενέργειας παραγόμενης από ανεμογεννήτρια, ταυτόχρονα δημιουργούνται, άμεσα ή έμμεσα 14 νέες θέσεις εργασίας.
Από την άλλη μεριά τα περιορισμένα μειονεκτήματα εντοπίζονται στην τοπική ύπαρξη θορύβου λόγω της λειτουργίας των γεννητριών καθώς και σε πιθανά προβλήματα αισθητικής.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτή η τεράστια σημασία που θα είχε μία τέτοια επένδυση - κατασκευή για το τόπο μας. Η ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών παραγωγής ενέργειας θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει στην ανάπτυξη μίας δυστυχώς ξεχασμένης επαρχίας, η οποία μόνο με την αγροτική παραγωγή δεν μπορεί να δώσει το δυναμικό παρόν στην οικονομική πραγματικότητα της χώρας. Αναπτύσσοντας καινοτόμες τεχνολογίες μπορούμε να αυξήσουμε την παραγωγή, τα οικονομικά οφέλη και τις θέσεις εργασίες ενώ ταυτόχρονα να ανακόψουμε το ρεύμα της αστυφιλίας και της εκκένωσης των χωριών μας, τα οποία πλέον θυμίζουν καρτ ποστάλ ενός μακρινού και ένδοξου παρελθόντος. Τέλος, η ομορφιά και ο φυσικός πλούτος των χωριών μας, απαιτεί τις γενναίες εκείνες αποφάσεις που θα μας οδηγήσουν, αφενός σταθερά στον δρόμο της ανάπτυξης, αφετέρου με σεβασμό να προστατέψουμε τη γενέθλια γη μας από το κλοιό της σημερινής περιβαλλοντικής πραγματικότητας που προμηνύει ένα ζοφερό μέλλον για τον πλανήτη.